Sevgili Damlacım,
İman ailemize hoşgeldin. Seni tanıdığım için, Rab’de kardeşim olduğun için çok sevinçliyim. Rabbin sevgisi ve merhameti için binlerce kez teşekkür ediyorum. O seni tam uçurumun ucundayken Şeytan’ın elinden çekti ve kurtardı. İsa Mesih kendisini İncil’de bir İyi çobana, iman edenleri de kuzulara benzetir. İyi çoban kuzularını kurtlar kapmasın, parçalamasın diye sürekli olarak gözetir, korur. Kuzularından birisi kaybolunca 99’unu bırakıp kaybolan kuzusunu aramaya koyulur. O’nu bulunca kucaklar, bağrına basar ve sonra omuzlarının üzerinde taşıyarak sevinç içinde ağıla, diğer kuzuların yanına getirir. Bu konuda İncil’de Luka 15:3-7’de şöyle diyor İsa Mesih:

‘Sizlerden birinin yüz koyunu olsa ve bunlardan bir tanesini kaybetse, doksan dokuzu bozkırda bırakarak kaybolanı bulana dek onun ardına düşmez mi? Onu bulunca sevinç içinde omuzlarına alır, evine döner; arkadaşlarını, komşularını çağırıp onlara, ‘Benimle birlikte sevinin, kaybolan koyunumu buldum’ der. Size şunu söyleyeyim, aynı şekilde gökte, tövbe eden tek bir günahkar için tövbeyi gereksinmeyen doksan dokuz doğru kişi için duyulandan daha büyük sevinç duyulacaktır’.

Sen de Damlacım, kayıp, ürkek, nereye gideceğini bilmeyen bir kuzucuktun. Rab İsa sen aradı, buldu ve kurtardı. Bundan sonra emin ellerdesin, seni seven, koruyan, kayıran, hiç bir zaman terketmeyecek ve yüz üstü bırakmayacak Göksel bir Baban var .Bundan sonraki yaşamın Rab’bin bereketleriyle dolu dolu olsun. Rab seni çevrene IŞIK olarak kullansın.

Sevgilerimle