RAB’BE BAĞIMLI : –

Bir esrarkeş nasıl esrar ararsa, bir alkoholik nasıl alkoholsüz yapamazsa, bir yürek nasıl sevgilisine kavuşana kadar yanıp tutuşursa; işte öyle arayın Rab’bi. Rab’be bağımlı olun.

Geyik suları nasıl özlerse, ışık pervaneleri nasıl ışığın etrafında dönüp durursa; işte öyle özleyin Rab’bi.

Gece gündüz demeden, yolda yürürken, otururken, konuşurken; işte o zaman arayın Rab’bi. Rab’siz bir anınız bile olmasın.

Rab’be gelin ve Rab’de kalın. Hep O’nunla beslenin. Kana kana için Yaşam Sularından. Ayrılmayın huzurundan. Sizin barınağınız, ‘En Kutsal Yer’dir.

“Seni seviyorum Rab’bim” demeye geldim. “Seni kucaklamaya geldim”. “Sende kalmaya geldim ey Rab’bim” deyin O’na. O’nun huzurunda, O’ndan başka birşey düşünmeyin. Çünkü herşeyi O halledecektir. Dertlerinizi ona bırakın ve sadece iman edin. O yapacaktır.

Atın üzerinden endişeyi, korkuyu. Bu günü de, yarını da Rab’be bırakın. O’nda istirahate ve huzura kavuşun. Hiçbir şekilde kaygılanmayın. Dinsin artık benliğin işleri. Yükünüzü O kaldıracak.

Kaygı, keder, hüzün, endişe. Bunların hepsi Şeytan’dandır. Bizi Rab’bin huzurundan ayırmak için yapıyor. Çünkü Rab’bin huzurunda olduğumuz an, en verimli olduğumuz andır. Çünkü Rab’bin huzurunda yaşadığımız an, benliğin işlerinin öldüğü ve göksel tahtımızda İsa’da oturduğumuz andır. Yetki ve güç sahibi olduğumuz; benlikte değil, imanla yaşadığımız andır.

İmanla halletmediğim herşey, benlikte hallediliyor demektir. Benlikte hallediliyor olmanın göstergeleri ise şunlardır: korku, keder, hüzün, kaygı, yorgunluk, stres, yenilgi vs. dir.

“BUNUN İÇİN TANRI’YA BAĞIMLI OLUN”. Bundan daha iyi bir bağımlılık mı istiyorsunuz. O’ndan bir saniye bile uzaklaştırılmaya tahammül etmeyin. Şeytan sizi O’ndan uzaklaştırmak isteyecektir. “İBLİS’E KARŞI DİRENİN, SİZDEN KAÇACAKTIR”(Yakup 4:7).

“Hayır” deyin İblis’e. “Ben Rab’de kalacak ve herşeyi halletmesi için O’na güveneceğim. Endişeye kapılmayacak, Rab’bime karşı imansızlık edip, şüpheye düşmeyeceğim”. Şeytan, ‘benliğinizi’ göreve davet ediyor, onu görev üslenmeye zorluyor, ama siz: “Artık ben değil; İsa” diyorsunuz ona. Heleluyah! İşte ‘direnme’ budur. İşte ‘Ruhsal Yaşam’ budur.

Ve işte size ‘Vaat’: “TANRI’YA YAKLAŞIN, O DA SİZE YAKLAŞACAKTIR” (Yakup 4:8). İman ettiğinizden beri, Tanrı’ya doğru kaç adım attınız? O’nu daha yakından tanımak istiyor musunuz? O zaman ne yapmak gerekiyor? Siz yaklaştınız da, O mu yaklaşmadı? Yüce Rab’bimiz yalan mı söylüyor?

O’nun aşkıyla yanıp tutuşan ‘ışık pervaneleri’ olalım kardeşlerim. Hep O’na koşalım. Hep O’na yanaşalım. Susuz kalamıyan geyikler gibi olalım. O’nu bütün kalbimizle sevelim. O’na sarsılmaz bir imanla güvenelim. Çünkü, “TANRI’NIN, KENDİSİNİ SEVENLERLE; AMACI UYARINCA ÇAĞRILMIŞ OLANLARLA BİRLİKTE, HER DURUMDA, İYİLİK İÇİN ETKİN OLDUĞUNU BİLİRİZ” (Rom.8:28).

Tanrı bağımlılığı, esrar bağımlılığından ve alkohol bağımlılığından daha da güçlüdür. Şeytan bağımlı yapar da Tanrı mı yapamaz? Yeter ki, “Ban’a gel ve Ben’de kal” diyor Rab. “Bana yaklaş. Daha da yaklaş. Daha derine dal. Derinlere, Yaşam Pınarlarına ulaş. Orda kal. İç kana kana. Senin yaşamın Ben’im. Bana bağımlı ol”.