Merhaba Atkan Bey. Ingilizce konusuyor musunuz? Ben Adım Foster. Ben Amerikalıyım, ve türkçem o kadar çok iyi degil. Inciliniz varsa şu ayetleri okuyun:

Habercilerin Isleri 16:31 “Onlar, ‘Rab Isa’ya iman et, kurtulacaksin’ dediler, ‘Sen de, ev halkin da’.”

Gerçek bir hristiyan olmak için Isa’ya dua edip Ona iman etmeniz ve günahlarınızı affetmesini istemeniz gerekiyor.

Korintoslulara II Mektup 12:9 “O bana, ‘Kayram sana yeter’ dedi”.

Ben senin için dua edeceğim.

Arkadaşın – Jeff

Sevgili AtakanBey,
‘Mesih’e Ait Olmak’ yazisinin size yardimci olacagina inaniyorum. Ayrica, bu forumda ve bu konu ile ilgili, çok degerli baska yazilar da var. Haberinizi büyük bir sevinçle okudum. Rab sizi bereketliyecektir.
Sevgi ve Dualarimla.

@AtakanBey 14543 wrote:

Ya ben korkuyorum . Yani müslümanlığı bırakıp hristiyan olunca ya Cehennemde yanarsam ? Ya Müslümanlık gerçekse ? . Lütfen yardımcı olunuz

Aşağıda gördüğünüz incilde geçen Rab Mesih’in sözlerini düşünmenizi öneriyorum. Müslmanlık gerçek yani Tanrıdan değlidir. İçinde çok sayıda kurtçuk bulunduran bir meyve ağacına benzer. Kuranda ki ayetlerle , kutsal kitap sözlerini karşılaştırdığınızda bunu açıkça göreceksiniz. Mesih’in yaşamı ve sözleriyle, Muhammed’in yaşamını karşılaştırdığınızda muhammed’in yine doğru biri olmadığını, peygamber olamayacağını anlarsınız. Muhammed’in peygamberliği kendi hayalinin ürünüdür. Tanrı onu görevlendirmedi. Peygamberliğini ispat etmesi için yahudilerin isteği olan gökten ateş indirip Tanrı’nın gerçekten onu seçtiğini ispatlayamadı. Bu öneri geldiğinde hemen reddetti, çünkü yapamazdı. Ama bir peygamberin peygamber olduğunu onaylayan, Yani Tanrı tarafından desteklenip ve atandığını gösteren şey peygamberlikleri veya mucizeleridir. Muhammed bunları gösterememiştir. Muhammed hangi gerekçeyle, neye dayanılarak peygamber kabul ediliyor o halde. Yalnızca geleneklerden dolayı. Ama Rab geleneklerden dolayı, dünyanın düzenine uymak için O’nu reddedenleri yargılayacak. Ve ne yazık ki o gün aklanamayacaklar.

Sahte peygamberlerden sakının! Onlar size kuzu postuna bürünerek yaklaşırlar, ama özde yırtıcı kurtlardır.

16 Onları meyvelerinden tanıyacaksınız. Dikenli bitkilerden üzüm, devedikenlerinden incir toplanabilir mi?

17 Bunun gibi, her iyi ağaç iyi meyve verir, kötü ağaç ise kötü meyve verir.

18 İyi ağaç kötü meyve, kötü ağaç da iyi meyve veremez.

19 İyi meyve vermeyen her ağaç kesilip ateşe atılır.

20 Böylece sahte peygamberleri meyvelerinden tanıyacaksınız.

Efendim;

İnanç, Rulet masasında rakam seçer gibi tercih edilmez. Okuyacak, araştıracak, öğreneceksin.

Bendeniz öğretmen emeklisiyim. Bu sorunuza yaşayarak tecrübe ettiğim hususlardan bir örnekleme yaparak cevap vermeye çalışacağım. Gerçi RAB Tanrı ile insan mukayese edilemez. Fakat, buraya astığım mesajdaki ana fikir, sorunuzdaki temel mantıkla alâkalıdır.

Yasaları RAB Tanrı yapar; bizler de uyarız.

Bir ders saatinde öğrencilerimden birisi algılama hatası nedeniyle verdiğim konuyu yanlış değerlendirip tamamen farklı ve yanlış sonuçlara ulaşan bir çalışma yapmıştı. Sınıftaki arkadaşlarının bir kısmı öğrencinin bu hatası nedeniyle gülüşmeye başladılar. Delikanlı kıpkırmızı kesildi, utandı. Çok müteessir olmuştu.

Hemen gidip kendisini tebrik ettim ve sözlü notu olarak tam puan verdim. Daha sonra da diğer öğrencilere bu davranışımın sebebini anlayıp-anlamadıklarını sordum. Bir şey söyleyen olmadı. Anlamadıkları belli idi. Çünki onlar Pavlov’un ‘Şartlı refleks’ deneyinde olduğu gibi ‘doğru cevaba yüksek not’ anlayışına şartlanmışlardı. Ben ise verdiği cevabı değil, çabalarını/gayretlerini esas amlış ve notla ödüllendirmiştim.

Çalışmadan, çabalamadan, eziyet çekmeden doğrulara ulaşılmaz. Bu çabalar esnâsında yanlışlarda yapılacaktır. Çünki bizler insanız, mükemmel değiliz. Verdiğim örneği dikkatlice anlamaya çalış. Sınıfta kazananlar; -Hatâ da yapsalar- hep çabalayanlar oldu.Tüm beklentisi bir an evvel tenefüs zilinin çalması ve sınıftan çıkmak olan, öğrenmek için en ufak bir gayret sarfetmeyenler ise, kendilerine verilen hayat ve zaman ödülünü boşa harcadılar.

Zengin babanın ‘Mirasyedi’ oğlunu pek hatırlayan olmaz. Ama insanlar; çalışıp çabalayan, değer üreten kişileri hep takdirle anarlar.

Sıradan bir kul bile gayretli olmayı, çalışıp çabalamayı takdir ediyor, yanlış da yapsa kızmıyor ve hattâ ödüllendiriyorsa; acaba senin doğruyu arama gaytretlerin karşısında RAB Tanrı’nın ödülü ne olur, bir düşün.!!!!

Sen Tanrı’nın kapısını çalmaya devam et. O, seni seviyor. Şu an da ‘Acaba hangisi doğru ?’ diye içine bir ‘Ateş’ düşürüp, seni araştırmaya ve kendisini bulmana teşvik eden de O dur. Fakat yola çıkmadan evvel; ‘Ey Yüce TANRIM. Ben sana inanıyorum. Ancak sana gelen yolların hangisinin doğru olduğu konusunda kararsızım. Bana yardım et.’ şeklinde bir dua ile, amacındaki samimiyeti Rabbin ile paylaş.

“Dileyin, size verilecek; arayın, bulacaksınız; kapıyı çalın, size açılacaktır. Çünkü her dileyen alır, arayan bulur, kapıyı çalana kapı açılır. 9Hanginiz kendisinden ekmek isteyen oğluna taş verir? Ya da balık isterse ona yılan verir? Sizler kötü yürekli olduğunuz halde çocuklarınıza güzel armağanlar vermeyi biliyorsanız, göklerde olan Babanızın, kendisinden dileyenlere güzel şeyler vereceği çok daha kesin değil mi?” Matta 7/7-11

Saygılar.

İsa Mesih’in İNCİL’de yazılı şu sözünü bize esin ve umut verici olarak buraya alıyorum:

“Vaftizci Yahya’nın günlerinden şimdiye kadar göklerin egemenliği zorlanıyor, ve zorbalar onu ele geçiriyorlar.”(Matta 11:12).

İtiraf ediyorum ki, Mesih İsa’nın bu sözünü uzun yıllar boyunca İNCİL(MÜJDE) olarak algılamamıştım. Doğru yolu bulmak için hem kendimi ve hem de, bilirkişileri bana açıklamaya zorluyordum. Allah’a iman etmeğe, sıkıntılarımda kendime sevinç vermeğe, Allah’ı ve insanları sevmeğe, kötü muamelelere karşı sessiz olmağa, gururu bırakıp alçak gönüllü olmağa, korku verici durumlarda cesur olmağa, umutlarımın tükendiği yerlerde kendime umut vermeğe, kötülüğe karşı iyilik etmeğe, yalanlar karşısında dürüst olmağa… hep kendimi zorladım. Bütün bu erdemleri kendimden beklediğim gibi, başkalarından da, bekledim. İsa Mesih’in dediği gibi, kendimi zorlamalarımla asla iyi olamadım. Kendimi iyi olmağa zorlamalarımdan yorulmuş olarak Kurtarıcımız İsa Mesih’e yorgun halimle bakmağa başladım. Ve en sonunda, yukarıya yazarak naklettiğim İsa Mesih’in sözünü anlamağa başladığım zaman, yanlış yerleri zorladığımı farkettim! İsa Mesih, Allah’ı zorlamamız gerektiğini bize emretmiş!

Kurtarıcımız Rab İsa Mesih, “göklerin egemenliğini zorlayın; kendinizi ya da, kardeşlerinizi değil ” demek istemiş! Bu kritik ve önemli nokta, uzun yıllar boyunca dikkatimden ve ilgimden gizli kalmış! Bu Müjdeyi farketmediğim için, dürüst olmağa hep kendimi zorlamış ve dürüst görünme hilelerine kanmıştım. Dürüst görünüşlerimde önce başarılı olduğuma ben de inanıyordum; ama denenmelerde dürüst olmayan davranışlar sergiledim. Konflikt denen iç çatışmayı yıllarca hep böyle yaşadım. Yani yasacılığın esiri idim.

Kurtarıcımız Mesih İsa,

“Sizler kötü olduğunuz halde, göklerde olan Baba’nız, yine size Baba’dır; dileklerinizle O’nun size egemen olmasını dileyin” şeklinde de, bizi müjdelemiş! (Matta 7:11).

Bunu yanlış anlamıyorum! Çünkü Kurtarıcımız Rab İsa Mesih, günahkârlarla hep ilgilendi ve onların yanında oldu! Günahlar işleyen vergi toplayıcıları ve fahişeler, İsa’yı ilgi ile dinleyerek yeniden doğdular ve göklerin egemenliğine girdiler! Yasacılıkla yürüyüp kendilerini zorlayanlar, Allah’ın egemenliğinin dışında kaldılar.
Doğru yolu arayan bir üye, doğru kanıtlar için hem kendini ve hem de, bilikişi üyeleri zorluyor! Bu manzaraya seyirci kalmak istemedim. Çünkü ben de, bu tünelden geçerken sıkıntılar çektim. Bir üyemizin şu önerisine “âmin ” diyorum: “İNCİL’i okuyunca Tanrı size konuşacak.”

İNCİL, şu amaçla yazılmıştır: İNCİL’den okuduğumuz Mesih sözlerini Allah’tan işiteceğiz. Kanıtlar, Allah’tan gelir. Ben, böyle inandım!

Evet sevgili kardeşim ve kızkardeşim. İsa Mesih’in bize gelişi ile kendimizi zorlama dönemi kapanmıştır. Mesih İsa, hem Rabbimiz ve hem de, Kurtarıcımızdır.

Rab, sizi bereketlesin.