ŞEYTAN’IN ŞEHADETİ

Otuz beş yıl kadar önce, daha yeni bir ‘Mesih İmanlısı’ iken, yeni başlamış olduğum bir işyerinin kantininde, tepsi elimde, oturacak bir yer arıyordum (İngiltere’de). Kantin dolu gözüküyordu. Sonunda, bir masada boş bir yer gözüme kestirdim ve oraya doğru yürüdüm. Adamın yanına yaklaştığımda, acaip birşey oldu. Adam birden ayağa kalktı ve “Spit, spit. They are telling me to spit at you” dedi. (Yani “Sana tükürmemi söylüyorlar”). Yüz ifadesi korkunçtu. Gözleri, bildiğimiz ‘deli gözü’, durmadan sağa sola dönüyor, her an yerlerinden fırlayacakmış gibi hareket ediyorlardı. Sonra “Depart from us” (Yani “Defol yanımızdan”) dedi. Bu durumla şahsen kendim, ilk defa karşılaşıyordum. Ama bunun hemen-hemen tam aynisini, birkaç kez İncil’de okumuştum.

1)Markos 5:1-10
Gölün karşı yakasına, Gerasalıların memleketine vardılar. İsa tekneden iner inmez, kötü ruha tutulmuş bir adam, mezarlık mağaralardan çıkıp O’nu karşıladı. Mezarların içinde yaşayan bu adamı artık hiç kimse zincirle bile bağlı tutamıyordu. Birçok kez zincir ve kösteklerle bağlandığı halde, zincirleri koparmış, köstekleri parçalamıştı. Hiç kimse onunla başa çıkamıyordu. Gece gündüz mezarlarda, dağlarda bağırıp duruyor, kendini taşlarla yaralıyordu. Uzaktan İsa’yı görünce koşup geldi, O’nun önünde yere kapandı. Yüksek sesle haykırarak, “Ey İsa. Yüce Tanrı’nın Oğlu, benden ne istiyorsun? Tanrı adına sana yalvarırım, bana işkence etme!” dedi. Çünki İsa ona “Adamın içinden derhal çık” diye emretmişti.

2) Elçilerin İşleri 16:16-18
Birgün biz dua yerine giderken, karşımıza, falcılık ruhuna tutulmuş, köle bir kız çıktı. Bu kız, gelecekten haber vererek efendilerine bir hayli kazanç sağlıyordu. Pavlus ve bizleri takip ederek “Bu adamlar yüce Tanrı’nın kullarıdır, size kurtuluş yolunu bildiriyorlar!” diye bağırıp durdu. Ve günlerce bunu sürdürdü. Sonunda bundan rahatsız olan Pavlus (İsa’nın Elçisi – Havarisi ) arkasına dönerek kötü ruha ” İsa Mesih adına bu kızın içinden çıkmanı emrediyorum” dedi. Ruh hemen kızın içinden çıktı.

İşte benim tercübem de buna benziyordu. Adam beni daha önce hiç görmemişti. Kim olduğumu, inancımı falan, kesinlikle bilmiyordu. Ama ben birkaç yıl önce ‘yeniden doğmuştum’. Yani içimde Tanrı Ruhu vardı. O adamın içindeki kötü ruh bunu hemen fark etmişti. İsa’yı hiç görmemiş bir adamın, onun kim olduğunu hemen bildiği gibi ve falcı kızın, Pavlusun içindeki Ruhu tanıdığı gibi… ‘Yeniden Doğmak’ laf kalabalığı değildir. Şeytan’ın bile bildiği, gördüğü birşeydir. Tanrı Ruhu, sizin ruhunuzla birleşiyor; size ebedi hayat veriyor. Düşman güçleri (Şeytan ve cinleri) üzerinde otorite veriyor. Ruhi dünya da senin kim olduğunu biliyor. Ve kimmişsiniz siz? “YÜCE TANRI’NIN KULLARI”. Vay be. Ne şeref, ne mutluluk. Dünyaya Sultan olacağıma, Yüce Tanrı’nın Kulu olmayı, hiç tereddütsüz tercih ederim ve bunun için de her bedeli seve seve öderim.

Her neyse, ben de aynen, “İsa Mesih Adına” ondaki cinleri kovdum ve yıllardır esir olduğu ve bazen delilik noktasına kadar getirildiği bu güçlerden kurtuldu. Bu olaydan sonra arkadaş olduk ve kantinde hergün beraber oturduk. Çekmiş olduğu ruhi işkenceler yazsam, bir kitap olur. Düşünün bir kere: Beni hiç görmemiş bir kimse, benim ‘Yeniden Doğmuş’ olduğuma, yani içimde ‘Tanrı Ruhu’ olduğuna dair şehadet getiriyor. ŞEYTAN’IN ŞEHADETİ. Kutsal Kitab’ı hatırlıyalım:
” Mesih Ruhunu taşımayan kişi O’nun sayılamaz. Çünki Tanrı’nın oğulları, Tanrı Ruhu’yla yöneltilenlerdir.” Rom 8:9,14