DİĞER İNSANLARI BAĞIŞLAMAK
(Dr. Rc Sproul)

‘Bize karşı suç işleyenleri bağışladığımız gibi, sen de bizim suçlarımızı bağışla!’(Matta 6:12).


Matta 6:12’deki bu ayet Rab’bin duasının en ürkütücü öğelerinden biridir. Diğer insanları bağışlamada Tanrı kadar cömert olamıyoruz. Bize karşı suç işleyenlere karşı davrandığımız gibi Tanrı da O’na karşı olan suçlarımızı bağışlamada isteksiz ve çekingen olsaydı, ne yapardık acaba?
Hristiyanlar olarak bizler, bağışlanmış kişileriz. Aynı şekilde bağışlayıcı kişiler olmaya çağrıldık. Başkalarını bağışlamanın anahtarı İsa Mesih’in öğretisindedir.

Yaşantınıza dikkat edin! Kardeşiniz günah işlerse, onu azarlayın; tövbe ederse, bağışlayın.
Günde yedi kez size karşı günah işler ve yedi kez size gelip, `Tövbe ediyorum` derse, onu bağışlayın.”
Elçiler Rab`be, “İmanımızı artır!” dediler (Luka 17:3-5).
Hristiyan kişinin diğer insanları bağışlama sorumluluğuna ilişkin pekçok karmaşıklık mevcuttur. İki ana konunun açıklanması gerekir. Bunlar:

a.) Kimi bağışlamamız istenir?
b.) Bağışlama neyi gerektirir?


Kimi bağışlamamız gerektiği konusuna ilişkin Hristiyan çevrelerinde çok yaygın bir yanlış anlama vardır. Nereden geldi ya da nasıl olduysa Hristiyanlar, kendilerine karşı günah işleyen herkese kayıtsız, şartsız bağışlama zorunda oldukları düşüncesine kapılmışlardır. Örneğin bir kişi benim karakterimi aşağılayıcı bir davranışta bulunduğu zaman, bu davranışı ve sebeb olduğu acıyı sineye çekmem ve o kişiyi hemen affetmem gerektiği düşünülür.

Böyle bir fikir de nereden geliyor? Belki İsa’nın öğretilerinde bulunmaktadır. Çarmıhtayken İsa’nın kendisini öldürenler için şu şekilde dua ediyor: ‘Baba, onları bağışla. Çünkü ne yaptıklarını bilmiyorlar’ (Luka 23:34).

‘İsa Mesih dağdaki vaazında şöyle demektedir:
‘Ne mutlu merhametli olanlara! Onlar merhamet bulacaklar’ (Matta 5:12).

Yine, İsa’nın şu sözleri söylediğini görmekteyiz:
‘Ama ben size diyorum ki, kötüye karşı direnmeyin. Sağ yanağınıza bir tokat atana öbür yanağınızı da çevirin’ (Matta 5:39).


Bizlere karşı zulmedenlere, kötü davrananlara karşı katlanmaya ve sabırlı olmaya çağrıldık. Tartışmacı, acılık dolu ve sinirli bir ruhun Tanrı’nın egemenliğinde hiç yeri yoktur. İsa Mesih bizlere ‘diğer yanağınızı da çevirin’ derken, aşağılanmaya katlanmak anlamına gelen bir Yahudi deyimi kullanmaktadır. İsa Mesih, eğer biri sağ yanağına vurursa, diğer yanağımızı da çevirmemizi söyler. Çoğu zaman bu söz, ‘birisi suratına bir tokat atarsa, diğerini de çevir’ şeklinde anlaşılır. İsa Mesih’in bu sözleri fiziksel bir saldırıya uğradığımızda, kendimizi korumak için hiçbir şey yapmaya hakkımız olmadığını öğretir gibi görünür.


Bu sözler, eğer birisi kızımızı kaçırırsa ona oğlumuzu da mı vermemiz gerektiğini mi söylüyor bizlere? Sanmıyorum! Çünkü İsa Mesih burada sağ yanağınıza vurulmaktan sözediyor. Farzedelim ki bir kişiyle yüz yüze durmaktasınız ve o kişi sizin sağ yanağınıza vurmak istiyor. Bunu nasıl yapabilir? Bunun iki yolu var: Kişi size ya sol eliyle vurmalı ya da sağ elinin tersiyle..İnsanların büyük bir çoğunluğu sağ ellerini kullanırlar. Sağ elini kullanan bir kimse tokat atmak için normalde sol elini kullanmaz. (Tabii,çok iyi eğitimli bir sol yumruğu yoksa).

Yahudi kültüründe kişinin sağ yanağına tokat atılması, elin tersiyle atılan aşağılayıcı bir tokatla küçük düşürülmek anlamını taşır. Ortaçağda, düelloya kışkırtmak için bu yolu kullanırdı insanlar. Kişi eldivenini çıkarıp, eldive leriyle size ters bir tokat atabilirdi. Yahudiler’deki bu aşağılama şekli çok eskilere dayanır. İsa Mesih bu sözleri söylediği zaman kuşkusuz orada bulunanların çoğu İsa Mesih’in bu sözlerinin ne anlama geldiğini anlamıştır. İsa Mesih şöyle demek istiyordu:

‘Eğer bir kimse seni aşağılar, sana hakaret ederse, o kişiye aynı şekilde karşılık vermeyin!’

Kötülüğe kötülükle karşılık vermemeliyiz. Burada önemli olan bize hakaret edenlere hakaretle karşılık vermeyip sakin ve alçakgönüllü bir şekilde davranmalıyız. İsa Mesih yargılandığı sırada hem ölesiye dayak yedi hem de tokatlandı. Eğer isteseydi binlerce meleği yardımına çağırabilirdi, ama O bunu yapmadı ve bu hakaretlere sessizlik içinde katlanmayı seçti. O’na lanet edenleri bereketledi, kutsadı ve kendisinden nefret eden düşmanlarına karşı hep sevgi gösterdi.

(Devam edecek)