Apokrif Kitapların Reddedilmesinin Sebepleri

1). Bu kitaplar ‘sahte’ veya ‘yapma’ olarak bilinir. Bazı kitapların takma isimler kullanılmış ve bu kitapların bazıları ise Yahudi masal ve efsaneler içerir ve İncil’e göre bu tür kitaplar Kutsal Kitap olarak kabul edilmez.

‘Ruh açıkça diyor ki, son zamanlarda bazıları yalancıların ikiyüzlülüğü nedeniyle aldatıcı ruhlara ve cinlerin öğretilerine kulak vererek imandan dönecek. Vicdanları adeta kızgın bir demirle dağlanmış bu yalancılar evlenmeyi yasaklayacak, iman edip gerçeği bilenlerin şükranla yemesi için Tanrı`nın yarattığı yiyeceklerden çekinmek gerektiğini buyuracaklar’
(1.Timoteyus 4: 1-3).

‘Kutsallıktan yoksun kocakarı masallarını reddet. Kendini Tanrı yolunda eğit’ (1.Timoteyus 4:7).

‘Çünkü öyle bir zaman gelecek ki, sağlam öğretiye katlanamayacaklar. Kulaklarını okşayan sözler duymak için çevrelerine kendi arzularına uygun öğretmenler toplayacaklar. Kulaklarını gerçeğe tıkayıp masallara sapacaklar’ (2.Timoteyus 4:3-4).

‘Bu nedenle, Yahudi masallarına, gerçeği reddedenlerin buyruklarına kulak vermeyip sağlam imana sahip olmaları için onları sert bir şekilde uyar’ (Titus 1:13-14).

‘Rabbimiz İsa Mesih`in kudretini ve gelişini size bildirirken uydurma masallara başvurmadık. O`nun görkemini gözlerimizle gördük’(2.Petrus 1:16).

2). Bu Kitapları Eski Antlaşma’nın ‘Kanon’unu içermektedir. Yahudiler hiç bir zamanda bu Kitapları Tanrı’nın Sözü olarak kabul etmemişlerdir.

3). Mesih’in Elçileri, Apokrif kitapları biliyorlardı ancak, İncil’de bir kez bile onları aktarmamış olmamalarına rağmen, Eski Antlaşma’yı 2559 kez aktarmışlardır.

4). Bu yazıların, peygamberleriyle hiçbir ilgisi yoktur. Ayrıca bu yazılar Tanrı’nın Sözü olduğunu iddia etmiyorlar (2.Makabeler 2:23 ve 15:38).

5). Apokrif kitaplar Eski ve Yeni Antlaşmaların arasında olan sessiz dönemde yazılmıştır, (yaklaşık olarak M.Ö 425 ile M.S 45 yılları arasındadır). Malaki 3:1 ayetine göre Eski Antlaşma’nın gelecek en son peygamberi, Mesih gelmeden önceki vaftizci Yahya olacağıdır.

6). Çoğu ilk kilise Babaları Apokrif kitapları hakki olarak kabul etmemişler. Ancak çok sonra, dördüncü oturum M.S 8 Nisan 1546 yılında, Trend Konseyi zamanında Roma Katolik kilisesi Apokrif Kitapları günümüz Katolik Kutsal Kitapları’na ilave etmiştir ve o zamanda bu kitaplara ‘Deutero Kanonik’ yani ‘İkinci Derecede Esin Kitaplar’ denilmiştir. Halbuki tanrısal esinin ikinci derecesi diye bir kavram yoktur! Bir kitap ya esinlenmiş ya da esinlenmemiştir.


7). Apokrif kitaplar, birçok tarihi, coğrafi ve kronolojik hataları içerir ve ‘Kanon’ yazılarındaki gibi peygamberlik niteliği taşımaz. Apokrif Kutsal Kitap’a bazı karşıt öğretileri öğretir. Örneğin:

A. Ölüm için dualar: 2 Makabeler 12:40-46 (bkz 9:27).

B. İntihar hakkı: 2. Makabeler 14:41-46 (bkz 1.Korintliler 3:16-17).

Zekat vererek kefaretinizi ödemek ve kurtuluş: Tobit 4:11 (bkz Titus 3:5-6).