Allah ile bir söyleşi

  • Bu konu 1 izleyen ve 0 yanıt içeriyor.
1 yazı görüntüleniyor (toplam 1)
  • Yazar
    Yazılar
  • #25847
    Anonim
    Pasif

    Allah ile bir söyleşi yaptığımı gördüm rüyamda
    Ulu dağlara baktım ve el yapıtlarının dehasını fark ettim.
    Güneş batımının inanılmaz güzelliğine baktım ve Allah’ın nasıl biri olacağını düşündüm.
    Sormak istediğim tek, büyük bir sorum vardı.
    O’na doğru döndüm, ama Allah’a bakamadım çünkü O yaklaşılamayan ışıkta yaşıyordu.
    Bu yüzden sadece çağırarak sordum, Neden acı ve ölüm var?
    O bana Kendi Sözünden cevap verdi Günah tek bir adam vasıtasıyla dünyaya girdiği gibi, günah vasıtasıyla ölüm girdi.
    Böylece ölüm tüm insanlara geçti, çünkü herkes günah işledi.
    Sonra şöyle dedi,
    Günah işleyen kişi ölecektir.
    O’na günahın ne olduğunu sordum,
    ve O bana şöyle dedi,
    Günah, Yasa’nın çiğnenmesidir.
    Sonra Yasasını gök gürültüsü gibi tekrarladı:
    Benden başka Allah’ın olmayacak
    Kendine herhangi bir put yapmayacaksın
    Allah’ın RAB’bin adını boş yere ağzına almayacaksın
    Şabat Günü’nü kutsal sayarak anımsa
    Annene babana saygı göster
    Adam öldürmeyeceksin.
    Zina etmeyeceksin.
    Çalmayacaksın.
    Komşuna karşı yalan yere tanıklık etmeyeceksin
    Komşunun hiçbir şeyine göz dikmeyeceksin
    Sonra İsa’nın sözlerini gördüm:
    Bir kadına şehvetle bakan her adam, yüreğinde o kadınla zina etmiş olur.
    Sonra da Kutsal Kitap’ın sözlerini:
    Günahkârların, Allah’ın Egemenliği’ni miras almayacağını bilmiyor musunuz? Aldanmayın! Ne fuhuş yapanlar Allah’ın Egemenliği’ni miras alacaktır, ne puta tapanlar, ne zina edenler, ne oğlanlar…
    Ve:

    Birden,
    Allah’ın Yasasına birçok kez karşı geldiğimi
    ve Yargı gününde, Cehennem cezasına çarptırılacağımı anladım.
    Allah benim her günahımı görmüştü
    ama bu kadarıyla kalmadı, kendi vicdanımda beni yargılıyordu.
    Allah’a ne yapmalıyım diye sorduğumda,
    O bana şöyle dedi,
    Ben biricik Oğlumu yargılamak için yollamadım…
    O anda anladım ki,
    Allah beni o kadar sevdi ki,
    affedilme yöntemimi kendisi sağladı:
    İsa benim için acı çekti ve öldü.
    O benim cezamı üstlendi:
    Allah’ı biz sevmiş değildik, ama O bizi sevdi ve Oğlu’nu günahlarımızı bağışlatan kurban olarak dünyaya gönderdi
    Biz Allah’ın Yasasını çiğnedik (On Emir’i),
    ve İsa bizim bedelimizi tamamen ödedi
    Allah ise bizi sevdiğini
    şununla kanıtlıyor:
    Biz daha günahkârken,
    Mesih bizim için öldü.”
    Sonra İsa ölümden dirildi ve ölümü yendi.
    Birden uykumdan, gördüğüm rüyadan uyandım
    ve fark ettim ki vermem gereken bir karar vardı.
    Allah’ın günahtan dolayı kızgın olmadığını düşünüp durabilir,
    ve sonsuza dek cehennemde kalabilirdim
    ya da
    günahımdan tövbe edip İsa Mesih’e
    benim RAB’bim ve Kurtarıcım olarak güvenebilir,
    ve Allah’ın sonsuzluk armağanını alabilirdim.
    Aynı seçim sizin için de geçerli.

1 yazı görüntüleniyor (toplam 1)
  • Bu konuyu yanıtlamak için giriş yapmış olmalısınız.