LUT

Kim idi Lut?
Lut’un dedesi Terah’tı.
Amcaları ise, Avram (İbrahim) ve Nahor idi.
Babası ise Haran’dı.
Haran daha babası sağ iken ölmüştü.
Lut’u Avram’ın karısı himayesine almıştı.
Terah tüm ailesiyle birlikte göçüp Harran’a yerleşti ve orada öldü.

Rab Avram’a görünerek, şunları söylemişti.
Yar.12: 1-2 RAB Avram’a, «Ülkeni, akrabalarını, baba evini bırak, sana göstereceğim ülkeye git» dedi, «Seni büyük bir ulus yapacağım, Seni kutsayacak, sana ün kazandıracağım, Bereket kaynağı olacaksın
Buradaki ayrıntı ise… akrabalarını bırak kelimesidir.
Ama Lut’ta onunla birlikte gitmişti.
Bu eylem Rab’den değildi.
Aslında Avram, Rab’bin sözünü ve talimatını Lut’u yanına alarak yerine getirmemiş oluyordu.
Elbette bunun farkında değildi.
Yar.12: 5 Karısı Saray’ı, yeğeni Lut’u, Harran’da kazandıkları malları, edindikleri uşakları yanına alıp Kenan ülkesine doğru yola çıktı. Oraya vardılar.
Avramın yanında sadece ailesi, uşakları ve yiğeni Lut (akrabası ) vardı.
Yar.12: 6-7 Avram ülke boyunca Şekem’deki More meşesine kadar ilerledi. O günlerde orada Kenanlılar yaşıyordu. RAB Avram’a görünerek, «Bu toprakları senin soyuna vereceğim» dedi. Avram kendisine görünen RAB’be orada bir sunak yaptı.
Ve Rab sadece Avram’a vaad de bulunmuş ve sadece ona görünmüştü.
Elbetteki bu görüm tüm aile tarafından bilinmekte ve Rab’be sonsuz bir güven duyulmaktaydı.
Yar.12: 10 Ülkedeki şiddetli kıtlık yüzünden Avram geçici bir süre
için Mısır’a gitti.
Rab Tanrı gerçek planını uygulayabilmek için, ülkede kıtluk oluşturdu.
Çünkü Kenan ülkesi sadece ve sadece Avram ( İbrahim ) a vadedilmişti.
Lut bu plana dahil değildi.
Yar.13: 1 Avram, karısı ve sahip olduğu her şeyle birlikte Mısır’dan
ayrılıp Negev’e doğru gitti. Lut da onunla birlikteydi.
Birlikte bir yaşam sürmekteydiler
Yar.13: 2 Avram çok zengindi. Sürüleri, altınları, gümüşleri vardı.
Yar.13: 5-6 Avram’la birlikte göçen Lut’un da davarları, sığırları, çadırları vardı. Malları öyle çoktu ki, toprak birlikte yaşamalarına elvermedi; yan yana yaşayamadılar.
Tanrı planlarını uygulamaya devam ediyordu.
Tanrı her dönemde biz insanlardan doğru yürekler aramıştır.
Lut bir sınavdan geçecekti aslında.
Aynı bölgede iç içe yaşamalarına karşın, çobanlar birbirleriyle anlaşamıyor ve kavga ediyorlardı sürekli.
Çözüm Avram dan gelmişti.
Yar.13: 8-9 Avram Lut’a, «Biz akrabayız» dedi, «Bu yüzden aramızda da çobanlarımız arasında da kavga çıkmasın. Bütün topraklar senin önünde. Gel, ayrılalım. Sen sola gidersen, ben sağa gideceğim. Sen sağa gidersen, ben sola gideceğim.»
Doğru yürekle verilen bir çözüm dü bu.
Avram Rab’be güveniyordu. O’nun vaadi sürekli yaşamının bir parçası olmuştu.
Lut ise, Rab’bin Avrama vermiş olduğu vaatleri unutmuş,
Dünyasal kaygılara bürünmüş, zenğinliğini ve varlıgını sürdürme çabası içerisinde kendini bulmuştu. Yüreği Rab’de değildi.
Eger Lut’un yüreği Rab’de olsaydı, Avram’ı terketmez, Rab’bin egemen olduğu yerde kalırdı.
Avram’ın teklifini reddeder, Şartlarını da zorlardı.
Yar.13: 10-11 Lut çevresine baktı. Şeria Ovası’nın tümü RAB’bin bahçesi gibi, Soar’a doğru giderken Mısır toprakları gibiydi. Her yerde bol su vardı. RAB Sodom ve Gomora kentlerini yok etmeden önce ova böyleydi. Lut kendine Şeria Ovası’nın tümünü seçerek doğuya doğru göçtü. Birbirlerinden ayrıldılar.
Lut dünyasal güzellikler arasında kalmış, ruhsal gözleri kör olmuştu.
Ayrılmışlardı artık Avram’la, denenmeden yenik ayrılmıştı ama farkında değildi.
Yar.13: 12-13 Avram Kenan topraklarında kaldı. Lut ovadaki kentlerin arasına yerleşti, Sodom’a yakın bir yere çadır kurdu. Sodom halkı çok kötüydü. RAB’be karşı büyük günah işliyordu.
Lut kutsal olanı terketmiş ve günahın içerisinde bulmuştu kendini.
Yinede hiçbirşeyin farkında değildi.
Onun gözü sadece kendi zenginliğini ve ününü görmekteydi.
Yar.13: 14-15 Lut Avram’dan ayrıldıktan sonra, RAB Avram’a, «Bulunduğun yerden kuzeye, güneye, doğuya, batıya dikkatle bak» dedi, «Gördüğün bütün toprakları sonsuza dek sana ve soyuna vereceğim.
Avram Kenan topraklarında, Rab’bin istediği yerde ve sadece ailesiyleydi.
Yanında hiçbir akrabası artık yoktu.
Rab’bin yinelediği aynı vaadler devam etmekteydi.
Avram doğru olan yüreğiyle, iteatiyle, güveniyle bunu sağlamıştı.

Lut Avram’ın kardeşinin oğluydu. Yiğeniydi.
Lut buralara onun vesilesiyle gelmişti.
Kendisini Lut’tan sorumlu hissediyordu.
Yar.14: 8-9 Bunun üzerine Sodom, Gomora, Adma, Sevoyim, Bala -Soar- kralları yola çıktı. Bu beş kral dört krala -Elam Kralı Kedorlaomer, Goyim Kralı Tidal, Şinar Kralı Amrafel, Ellasar Kralı Aryok’a- karşı Siddim Vadisi’nde savaş düzenine girdiler.
Lut’un bölgesinde savaş çıkmıştı.
Yar.14: 11-12 Dört kral Sodom ve Gomora’nın bütün malını ve yiyeceğini alıp gitti. Avram’ın yeğeni Lut’la mallarını da götürdüler. Çünkü o da Sodom’da yaşıyordu.
Savaş sonrası Lut’un esir düştüğü ve mallarının talan edilip elinden alındığı haberi Avram’a ulaştı.
Yar.14: 14-16 Avram yeğeni Lut’un tutsak alındığını duyunca, evinde doğup yetişmiş üç yüz on sekiz adamını yanına alarak dört kralı Dan’a kadar kovaladı. Adamlarını gruplara ayırdı, gece saldırıp onları bozguna uğratarak Şam’ın kuzeyindeki Hova’ya kadar kovaladı. Yağmalanan bütün malı, yeğeni Lut’la mallarını, kadınları ve halkı geri getirdi.
Lut, malları, kadınları ve halkı esaretten kurtulmuşlardı.
Sadom’da yaşamaya devam ettiler.
Ama Sadom, Rab tarafından yargı altındaydı.
Onlarda bu yargının bir parçasıydılar. Yokedilmeliydiler.
Rab bu gerçeği Avram’a (İbrahim) açıklamıştı. Ona olan vaadini yineledi.
Yar.18: 17-19 RAB, «Yapacağım şeyi İbrahim’den mi gizleyeceğim?» dedi, «Kuşkusuz İbrahim’den büyük ve güçlü bir ulus türeyecek, yeryüzündeki bütün uluslar onun aracılığıyla kutsanacak. Doğru ve adil olanı yaparak yolumda yürümeyi oğullarına ve soyuna buyursun diye İbrahim’i seçtim. Öyle ki, ona verdiğim sözü yerine getireyim.»
Lut’kentte idi. İbrahim bunu bildiği için, Rab’be yakarıyordu.
Yar.18: 23 RAB’be yaklaşarak, «Haksızla birlikte haklıyı da mı yok
edeceksin?» diye sordu,
Yar.18: 24-25 «Kentte elli doğru kişi var diyelim. Orayı gerçekten yok edecek misin? İçindeki elli doğru kişinin hatırı için kenti bağışlamayacak mısın? Senden uzak olsun bu. Haklıyı, haksızı aynı kefeye koyarak haksızın yanında haklıyı da öldürmek senden uzak olsun. Bütün dünyayı yargılayan adil olmalı.»
İbrahim cesaretle ve kendini alçaltaran, Rab’le konuşmasını sürdürüyordu.
Aklında sadece Lut vardı.
Feryadı sadece onun kurtuluşu içindi.
Elli kişi derken, kırkbeş, kırk, otuz, yirmi ve on kişiye kadar inmişti kentte bulunan doğru kişi sayısı.
Rab’bilmekteydi, birtek doğru yoktu kentte.
Günahın içinde kalıpta günahsız olmamak mümkün değildi çünkü.
Yar.18: 32 İbrahim, «Ya Rab, öfkelenme ama, bir kez daha konuşacağım» dedi, «Eğer on kişi bulursan?» RAB, «On kişinin hatırı için kenti yok etmeyeceğim» diye yanıtladı.
İbrahim’in Lut için yalvarış ve yakarış pazarlığı on kişide son bulmuştu.
Rab İbrahim’in yakarışlarına yanıt vermiş ve iki meleğini Sadom’a göndermişti.
Lut, çocukluk yaşamını İbrahimin yanında geçirdiği için bilmekteydi, misafir olan konuklara nasıl davranılacağını ve onları nasıl hoşnut edeceğini.
Konukları ısrarla evine daver etmiş ve ağırlamıştı.
Yar.19: 4-5 Onlar yatmadan, kentin erkekleri -Sodom’un her mahallesinden genç yaşlı bütün erkekler- evi sardı. Lut’a seslenerek, «Bu gece sana gelen adamlar nerede?» diye sordular, «Getir onları da yatalım.»
Kent halkı çirkin yüzünü ortaya çıkarmış ve gelecek olan yargının ne kadar adil olduğunu kanıtlamıştı.
Lut’un tüm iyiniyet girişimleri ve çabası boşunaydı. Misafirlerine bir zarar gelmesini istemiyordu.
Ama halk ısrarcıydı. Meleklerin müdehalesiyle gözleri görmez olmuştu.
Yar.19: 12-13 İçerdeki iki adam Lut’a, «Senin burada başka kimin var?» diye sordular, «Oğullarını, kızlarını, damatlarını, kentte sana ait kim varsa hepsini dışarı çıkar. Çünkü burayı yok edeceğiz. RAB bu halk hakkında birçok kötü suçlama duydu, kenti yok etmek için bizi gönderdi.»
Lut damatlarına olacakları bildirdi, ama inandıramadı onları.
Melekler ısrarla Lut’a buradan ayrılmasını söylüyorlardı.
Yar.19: 16 Lut ağır davrandı, ama RAB ona acıdı. Adamlar Lut’la karısının ve iki kızının elinden tutup onları kentin dışına çıkardılar.
Aslında Lut bile şüpheliydi duyduklarından. Ağırdan alıyor, önemsemiyordu.
Sanki tüm bunları olanaksızmış gibi görüyordu. Gitmek istemiyordu şehirden.
Meleklerin ısrarı ve zorlamasıyla kentten uzaklaştırılmışlardı.
Günaha duyulan özlem yolda giderken Lut’un karısında meyvesini vermişti.
Yar.19: 17 Kent dışına çıkınca, adamlardan biri Lut’a, «Kaç, canını kurtar, arkana bakma» dedi, «Bu ovanın hiçbir yerinde durma. Dağa kaç, yoksa ölür gidersin.»
Yar.19: 26 Ancak Lut’un peşisıra gelen karısı dönüp geriye bakınca tuz kesildi.
Geçmişe duyulan özlem di bu yapılan arda bakış.
Melekler, ‘’ardına bakma’’ demişlerdi.
Yar.19: 23-24 Lut Soar’a vardığında güneş doğmuştu. RAB Sodom ve Gomora’nın üzerine gökten ateşli kükürt yağdırdı.
Yar.19: 29 Tanrı ovadaki kentleri yok ederken İbrahim’i anımsamış ve
Lut’un yaşadığı kentleri yok ederken Lut’u bu felaketin dışına çıkarmıştı.
Lut bir günahkardı. Günahın içinde yaşayan biriydi.
Ama doğru kişinin yakarışı, Lut’u yaşayacağı felaketten kurtarmıştı.
Bu kurtuluş sadece yaşamsal bir kurtuluştu.
Onları günahtan kurtaramamıştı malesef.
Yar.19: 30 Lut Soar’da kalmaktan korkuyordu. Bu yüzden iki kızıyla kentten ayrılarak dağa yerleşti, onlarla birlikte bir mağarada yaşamaya başladı.
Yar.19: 31-32 Büyük kızı küçüğüne, «Babamız yaşlı» dedi, «Dünya geleneklerine uygun biçimde burada bizimle yatabilecek bir erkek yok. Gel, babamıza şarap içirelim, soyumuzu yaşatmak için onunla yatalım.»
Bu tür bir çözüm yerine, Rab’be güvenip babalarını şehirde bir yaşama sürükleyebilirlerdi.
Soyları için yaşlı bir babadan medet umacaklarına, şehirde genç bir damat adayı rahatlıkla bulabilirlerdi.
Ama şeytan onları bir anlık şehvet için bu planın bir parçası yaptı ve babalarıyla yatmayı benliklerine yerleştirdi.
Onlar için bu tür bir ilişki yadırganmayacak bir şeydi.
Sanki doğru gibiydi.
Sadom’da herkez her türlü cinsel istismarı yapmakta ve yaşamaktaydılar.
Sadom’un neden yok edilişini unutuyorlardı.
Belkide anımsamak istemiyorlardı.
Cinsel arzuları onları tahrik ediyordu.
Bu emellerini gerçekleştirmişlerdi. Lut’u hiçbir şeyin farkında değildi.
Yar.19: 36 Böylece Lut’un iki kızı da öz babalarından hamile kaldılar.
Yar.19: 37 Büyük kız bir erkek çocuk doğurdu, ona Moav*fg* adını
verdi. Moav (Babadan) bugünkü Moavlılar’ın atasıdır.
Yar.19: 38 Küçük kızın da bir oğlu oldu, adını Ben-Ammi (Halkımın oğlu) koydu. O da bugünkü Ammonlular’ın atasıdır.

Kutsal Kitap bu olaydan sonra Lut’tan artık bahsetmemektedir.
Konuyu kapatmıştır.
Şunu unutmamalıyız, Rab Tanrı Lut’a herhangi bir söz vermemiştir.
Lut tüm bu yaşanılanları, Rab’den uzaklaşmasıyla haketmiştir.
Moavlılar ve Ammonlular o günahlı neslin devamıdırlar.
Tanrı halkı üzerinde her türlü kötülüğü yapmaktadırlar.

Dip not: Lut döneminde, Tanrının halkı Yasa altında değillerdi.

Sevgiyleeeeeee