CENNETİN TEK YOLU

“Ben gerçekten iyi bir insanım, öyle ise ben cennete gideceğim.”
“Tamam, doğru ben bazı kötü şeyler yapıyorum, fakat daha çok iyi şeyler yapıyorum, öyleyse ben cennete gideceğim.”
“Tanrı, beni sadece Kutsal Kitab’a göre yaşamıyorum diye cehenneme göndermeyecek. Zaman değişti!”
“Sadece katiller ve çocuklara işkence edenler gibi gerçekten kötü insanlar cehenneme giderler.”

Bunlarin hepsi insanlar arasındaki ortak kanılardır, fakat gerçekte, hepsi yalandır.
Şeytan, dünyanın hükümdarı, bu düşünceleri kafamıza yerleştiriyor.
O, ve onun peşinden giden her kimse, Tanrı’nın düşmanıdır.
Şeytan, her zaman kendini iyi gibi göstermektedir. Kendisini gizlemektedir.
2.Ko.11: 14 Buna şaşmamalı. Şeytan da kendisine ışık meleği süsü verir.
Fakat sadece, Tanrı’ya ait olmayan beyinler, ruhlar üzerinde kontrolü vardır.
“Şeytan, bu kötü dünyanın tanrısı, imanı olmayan insanların fikirlerini körletmiş, bu yüzden onlar üzerlerinde ışıldayan iyi haberin nurunu göremez olmuşlar.
Onlar, Tanrı’nın gerçek sureti olan Mesih’in yüceliği hakkiındaki bu mesajı anlamazlar.
2.Ko.4: 4 Tanrı’nın görünümü olan Mesih’in yüceliğiyle ilgili Müjde’nin ışığı imansızların üzerine doğmasın diye, bu çağın ilahı onların zihinlerini kör etmiştir.

Tanrı’nın ufak günahları dikkate almadığına ve cehennemin kötü insanlar için tahsis edildiğine inanmak bir günahtır.
Bütün günahlar bizi Tanrı’dan uzaklaştırır; “küçük beyaz bir yalan” bile.
Hepsi günah işledi, ve hiçbiri kendi başına cennete gitmeye yeterli değildi.
Rom.3: 23 Çünkü herkes günah işledi ve Tanrı’nın yüceliğinden yoksun kaldı.
Cennete gidebilmemiz, iyiliklerimizin kötülüklerimize karşı ağır basip basmamasına bağlı değildir; Eğer durum bu ise hepimiz kaybedeceğiz.
Ve Eğer onlar Tanrı’nın inayeti ile kurtuldularsa, o zaman kendi iyi işleri yolu ile değildir.
Eğer öyle olsaydi, Tanrı’nın muhteşem inayeti simdi gerçekte oldugu gibi olmazdi,ücretsiz ve hak edilmemiş.
Rom.11: 6 Eğer bu, lütufla olmuşsa, iyi işlerle olmamış demektir. Yoksa lütuf artık lütuf olmaktan çıkar!
Cennete giden yolu kazanmamiz için iyi hiç birşey yapamayız.
Tit.3: 4-6 Ama Kurtarıcımız Tanrı iyiliğini ve insana olan sevgisini açıkça göstererek bizi kurtardı. Bunu doğrulukla yaptığımız işlerden dolayı değil, kendi merhametiyle, yeniden doğuş yıkamasıyla ve Kurtarıcımız İsa Mesih aracılığıyla üzerimize bol bol döktüğü Kutsal Ruh’un yenilemesiyle yaptı.

Sadece dar kapıdan Tanrı’nın krallığına girebilirsin. Cehenneme giden yol engindir, ve kapısı geniştir; kolay yolu seçenler için.
Mat.7: 13 “Dar kapıdan girin. Çünkü yıkıma götüren kapı geniş ve yol enlidir. Bu kapıdan girenler çoktur.
Bir kimse hem günah dolu bir hayat yaşıyor ve hemde Tanrı’ya güveniyor ise, Tanrı onu mazur görmeyecektir.
Bir zamanlar bu dünyanın gidisine göre, günah dolu, Şeytana, hava kuvvetlerinin reisine itaat ederek yaşadınız.
O, Tanrı’ya itaat etmeyi reddedenlerin kalplerinde işleyen Ruh’tur .
Ef.2: 1-2 Sizler bir zamanlar içinde yaşadığınız suçlardan ve günahlardan ötürü ölüydünüz. Bu dünyanın gidişine ve havadaki hükümranlığın egemenine, yani söz dinlemeyen insanlarda şimdi etkin olan ruha uymaktaydınız.

Tanrı dünyayı yarattığı zaman, dünya mükemmeldi.
Herşey iyi idi.
Sonra, Adem ve Havva’yı yaratti ve onlara kendi özgür iradelerini verdi, öyle ki Tanrı’ya itaat edip etmeme seçimini kendileri yapsınlar.
Fakat, Adem ve Havva, Tanrı’nın yarattığı ilk insanlar, Tanrı’ya itaat etme konusunda Şeytan tarafından ayartıldılar ve günah işlediler.
Bu, onları (ve ondan sonra gelenleri, bizler de içinde olarak) Tanrı ile yakın bir iletişim içinde bulunmaktan uzaklaştırdı.
O mükemmel olup, günah ile alakası yoktur.
Günahkarlar olarak biz kendi gücümüzle oraya varamayız.
Bu yüzden, Tanrı, onunla cennete birleşelim diye bizler için bir yol yarattı.
Yu.3: 16 “Çünkü Tanrı dünyayı o kadar çok sevdi ki, biricik Oğlu’nu verdi. Öyle ki, O’na iman edenlerin hiçbiri mahvolmasın, hepsi sonsuz yaşama kavuşsun.
Rom.6: 23 Çünkü günahın ücreti ölüm, Tanrı’nın armağanı ise Rabbimiz Mesih İsa’da sonsuz yaşamdır.
İsa, bize yolu göstermeye ve biz ölmeyelim diye, o günahlarımızın bedeli olarak ölmek için dünyaya geldi.
Rom.4: 25 İsa suçlarımız için ölüme teslim edildi ve aklanmamız için diriltildi.
O, Tanrı ve bizler arasindaki köprüyü kurdu, öyle ki sadece iman ederek, O’nunla kişisel bir iletişime sahip olabilelim.

Yu.17: 3 Sonsuz yaşam, tek gerçek Tanrı olan seni ve gönderdiğin İsa Mesih’i tanımalarıdır.
Çoğu insanlar, ve Şeytanın kendisi bile Tanrı’nın var olduğuna inanğr.
Fakat kurtuluşa kavusmak için, Tanrı’ya dönmemiz lazım, kişisel bir iletişim kurmamiz lazım, günahlarımızdan vazgeçip, O’nun peşinden gitmemiz lazım.
Sahip olduğumuz herşeyde ve yaptığımız herşeyde, İsa’ya güvenmemiz lazım.
İsa Mesih’e günahlarımızı silmesi için güvendiğimizde, Tanrı’nın huzurunda doğru oluruz.
Rom.3: 22 Tanrı insanları İsa Mesih’e olan imanlarıyla aklar. Bunu, iman eden herkes için yapar. Hiç ayrım yoktur.
Ve böylece, biz hepimiz kim olduğumuz veya ne yaptığımızı farketmeden, kurtuluruz.
Kutsal Kitap, Mesih’in dışında kurtuluşa giden başka bir yol olmadığını belirtir.
Yu.14: 6 İsa, “Yol, gerçek ve yaşam Ben’im” dedi. “Benim aracılığım olmadan Baba’ya kimse gelemez.

İsa tek kurtuluş yoludur, çünkü yalnız O günahlarımızın bedelini ödeyebilir.
Hiç bir başka din, günahın ve yarattığı sonuçların derinliğini ve ciddiyetini bize öğretmez.
Hiç bir başka din, sadece İsa Mesih’in bize temin edebildiği ve sunduğu, günahın sınırsız bedelini ödemez.
Hiç bir dinin tanrısı insan olarak dünyaya gelmedi.
Yu.1: 1-14 Başlangıçta Söz vardı. Söz Tanrı’yla birlikteydi ve Söz Tanrı’ydı.
Başlangıçta O, Tanrı’yla birlikteydi.
Her şey O’nun aracılığıyla var oldu, var olan hiçbir şey O’nsuz olmadı.
Yaşam O’ndaydı ve yaşam insanların ışığıydı.
Işık karanlıkta parlar. Karanlık onu alt edemedi*fx*.
Tanrı’nın gönderdiği Yahya adlı bir adam ortaya çıktı.
Tanıklık amacıyla, ışığa tanıklık etsin ve herkes onun aracılığıyla iman etsin diye geldi.
Kendisi ışık değildi, ama ışığa tanıklık etmeye geldi.
Dünyaya gelen, her insanı aydınlatan gerçek ışık vardı.
O, dünyadaydı, dünya O’nun aracılığıyla var oldu, ama dünya O’nu tanımadı.
Kendi yurduna geldi, ama kendi halkı O’nu kabul etmedi.
Kendisini kabul edip adına iman edenlerin hepsine Tanrı’nın çocukları olma hakkını verdi.
Onlar ne kandan, ne beden ne de insan isteğinden doğdular; tersine, Tanrı’dan doğdular.
Söz, insanolup aramızda yaşadı. O’nun yüceliğini Baba’dan gelen, lütuf ve gerçekle dolu biricik Oğul’un yüceliğini gördük.
Sınırsız borcumuzun ödeneyebileceği tek yol, O’na iman etmekten geçmektedir.
İsa Tanrı olmalıydı ki, günahlarımızı ödeyebilsin.
İsa insan olmalıydı kı, günahın bedeli olan KAN çarmıhta akabilsin.
İsa günahsız olmalıydı ki, Tanrı’ya sunmuş olduğu bedeni, kabul görebilsin.
Kurtuluş sadece İsa Mesih’e iman vasıtası ile mümkündür!
Elç.4: 12 Başka hiç kimsede kurtuluş yoktur. Bu göğün altında insanlara bağışlanmış, bizi kurtarabilecek başka hiçbir ad yoktur.”

Sevgiyleeee