Yok dikili bir ağacım bu koca dünyada
Bir karış toprağım, tüten bir ocağım yok
Sabah kapısını açacağım tanyeri ağarırken
Bir tezgahım, ekmek kapım yok

Selam verip yürekten, selam alacağım
Acısını paylaşıp, neşesine ortak olacağım
Hastalığında başucunda günlerce kalacağım
Vefalı bir dostum yok

Senden önce dünya ne ulaşılmaz
Toprak kuru, ocağım yanmaz
Kırıldı zincirleri ilk sabahında
Bereketlendi her yer senden sonra

Ne de çok dostum var selamsız geçmez
Acılar bitti, mutluluklar dinmez
Şifa oldun her derde her zaman her yerde
Vefa sende lütuf sende, sen her yerde

İsam dedi dilim, can geldi canan geldi meçhulden
Şeytan kahroldu ayrılmışçasına yarinden
Seni tanıdığım gün doğdum ben yeniden
Seviyorum Rabbim seni tüm kalbimle en derinden.
iman ettim
isa-

” İnsanoğlu’na bağlılığınız yüzünden insanlar sizden nefret ettikleri,
sizi toplum dışına itip aşağıladıkları ve adınızı kötüleyip sizi
reddettikleri zaman ne mutlu size ! ” Luka 6: 22 )