TANRIYI ARAMAK
Çogu zaman Hristiyanların agzından şu sözleri duyarız: ‘’ Arkadaşım Hristiyan degil fakat arıyor.’’

Hristiyan olmayan bir kişi neyi arar?
Aramadıgını bildigimiz bir şey var.
O kişi tanrıyı ayamıyor.
Pavlus şöyle demektedir. ‘’Tanrı’yı arayan kimse yok’’ Rom 3:11
İnanlı olmayan bir kimse asla ve asla tanrıyı aramaz.
Bu kişi bir kaçaktır. Tanrı’dan kaçar.
İnsanın dogal yatkınlıgı, Tanrı’dan kaçmak ve saklanmaktır.
İsa kaybolanı arayıp kurtarmaya geldi.
Arayan O’dur, kaçanlarsa bizleriz.
Günahlı durumdaki insan, yaşamın bilmecelerine cevaplar arayabilir, ancak Tanrı’yı aramaz.

Öyleyse neden çogu zaman İnanlı olmayan kişiler bize Tanrı’yı arıyorlarmış gibi gözükürler?

O kişiler yalnızcaTanrı’nın verebilecegini bildigimiz bir mutlugu, mantıklı düşünüşü, suçluluktan özgürlügü, anlamlı bir hayatı ve diger bir çok şeyi aramaktadırlar.
Ancak Tanrı’yı aramamaktadırlar.
Tanrı’nın sagladıgı faydaları aramaktadırlar.
Dogal insanın günahı tam olarak şu dur: Tanrı’nın kendisini istemeksizin,Tanrının sagladıgı faydaları arzularlar.

O’nu aramak, Hristiyanlıga mahsus bir şeydir.
Tanrı’nın aranması, iman etme anında başlar.
Tüm dünyaya ‘’O’nu buldum’’ diye bagırsak bile, ilginçtirki Tanrı’yı bulmak, O’nu aramanın başlangıcıdır.
Tanrı’nın ardından gitmek, hayat boyu sürecek bir süreçtir. Bu süreç biz İnanlıların yaşantısının ana gayesidir.
Tanrı’nın egemenliginin ardından gitmek, İsa’nın son buyrugu ve Rab’bin duasının önemli istegini yerine getirmektir.
‘’Egemenligin gelsin, Gökte oldugu gibi, yeryüzünde de senin istedigin olsun.’’

Tanrı’nın egemenligine tanıklık ederek, bu egemenligin ardından gitmek için çagrıldık.
Tanrı’nın Kral’ına hizmet ederek, Tanrı’nın egemenligine tanıklar oluruz.
İnanlı yaşamımızıngenel hedefi, itaat etmektir.
O’nu hoşnut eden şey budur.