Sevgili Fırat Abi, ( izninizle abi demek istiyorum size sakıncası yoksa ), inanın her gün benim gündemimle ilgili mutlaka bir paylaşımınız oluyor. Birkaç gün önce çok değer verdiğim bir arkadaşımın ( arkadaşım müslüman, bazen benimle alay ediyor, ama ben yine de seviyorum onu) babası, üstelik 60 yaşında intihar girişiminde bulundu. Çok şükür başaramadı kendini öldürmeyi. Arkadaşım müslüman olduğu için duanın gücüne inanmıyor, ama arkadaşım ve babası için dua edebilir misiniz? Gerçekten Rabbe ihtiyaçları var, Rab yüreklerine dokunup kendini onlara göstersin… Amin!

Sevgili Fırat Abi, söyledikleriniz çok doğru dua konusunda. Çok uzağa gitmeye gerek yok tam 1 yıldır başka bir iş için dua ediyorum. Yok, olmuyor… Hani bir laf vardır nereye elimi atsam kuruyor diye. Tam oldu derken bir aksilik çıkıyor. Çok şükür ki artık duamla ilgili istediğimi alamazsam asilik yapmayacak kadar olgunlaştım Rabde. Mutlaka vardır bir bildiği güzel Rabbimin, mutlaka çok daha iyi şeyler planlıyordur ve zamanı vardır diyorum kendi kendime. Ve şu anki işim için şükrediyorum, her ne kadar sıkıntılı olsam da. Arkadaşımın babasını da ben tanımıyorum, İzmir’in bir ilçesinde yaşıyor, çok iyi niyetli biriymiş. Ve her yıl hasat zamanı mutlaka bunu dolandırırlarmış. Ama öyle az buz bir para değil, milyarları gidermiş. Şu an anlatmıyormuş kimseye ama arkadaşım çok büyük para kaptırdığını düşünüyor. Çünkü normal zamanda, hayata bağlı, neşeli, ümitli vs. bir adammış.O bu noktaya geldiyse çok ciddi şeyler var ama anlatmıyor diyor arkadaşım. Anlayacağınız oldukça zor durumdalar. Rab yardımcıları olsun… Esenlikler dilerim…

Kesinlikle doğru söylüyorsunuz Fırat Abi, ben iman ettiğim zaman da benim babam iflas etmişti. Evde sadece şehriye çorbası pişerdi, yiyecek başka birşey bulamazdık. Üstelik babam da çok kötü bunalıma girmişti. İntiharın da ötesinde sürekli bana ve kardeşime evden gidin diyordu. Nedenini tahmin edemezsiniz. Bazen geceleri aklım gidiyor önce sizi öldürüp sonra kendimi öldüreyim diye düşünüyorum diyordu. Üstelik evde her gün kavga, gürültü, anneme dayak… Neler neler. İşte böyle bir ortmda buldum Rabbimi ve şükürler olsun ki hayata tutundum. Üstelik daha önce anlatmıştım ama yinelemek istiyorum. Babamdan nefret ederken onu sevebilmeyi ve onu affetmeyi öğretti Rab bana. Ve bir gün babamın kanlı bıçaklı olduğu eski bir dostu yardım etti ve biz sokakta kalmaktan ve dağılmaktan kurtulduk. Bu Rabbin işiydi… Sonuçta bizim evimizde Rabbin sözüne inanan bir kişi vardı; BEN… Ve Rab benim bu kadar acıyı kaldıramayacağımı ( hele ki yeni iman etmişken ) çok iyi biliyordu ve izin vermedi. Şimdi her gün şükrediyorum o kabus günleri geçti diye. Hamdolsun kendine tutunanı asla bırakmıyor. Ama malesef insanlar Rabbin açık çağrısına ve sözüne yüreklerini kapatıyorlar. Oysa ki O’nda olmak ne güzel…
Bir de şunu eklemek istiyorum, paylaşımlarınızdan asla sıkılmıyorum ve sizi tanıdığım için Rabbime teşekkür ediyorum. Siz bana çok teşvik oluyorsunuz ve Rab kesinlikle sizi kullanıyor burada. O nedenle ne kadar uzun yazarsanız yazın , ben sizin paylaşımlarınızı takip etmekten son derece memnunum. Rab sizi ve ailenizi berketlesin…

Sevgili Deniz Kuçin,

Bu güzel mesajınız için teşekkür ederim. Cesaret verici bir mesaj. Aslında sizin de dediğiniz gibi yaşamlarımızda öyle şükredecek şeyler varken, dikkatimizi, düşüncelerimizi olumsuz bir noktaya odaklayarak, Tanrı’nın bizler için vermiş olduğu güzellikleri göremiyoruz zaman zaman. Bunun, kendimizi bizden daha iyi durumda olanlarla kıyaslamamızdan kaynaklandığını düşünüyorum. Oysa bizim yerimizde olmak isteyen öyle çok insan var ki….

Kutsal Kitap bizlere, ‘Her durumda şükretmemizi söylemektedir. Kendi sorunlarımıza, kendi eksikliklerimize odaklanacağımıza, etrafımızdaki acınacak pek çok insanı görüp onlar için bir şeyler yapıp dua etmemiz, Rab’bi hoşnut edecek ve bereketlerinin üzerimize dökülmesini sağlayacaktır. İsa Mesih bizleri seviyor, tüm gereksinimlerimizi görüyor ve yardım etmek istiyor. Şeytan’ın bizleri umutsuzluğa sürükleyen fısıltılarına ve yalanlarına kulak verirsek, sevincimiz ve esenliğimiz yok olur, ruhsal bunalımlara gireriz ve Tanrı’ya olan güvenimizi kaybederek intihara teşebbüs etmeye bile kalkışabiliriz. Şeytan’ın istediği de budur.

Ama İsa Mesih yaşam veriyor, esenlik veriyor, umut veriyor, korkuları, kaygıları, karamsarlıkları dağıtıyor. Sorun ve sıkıntılarda İsa Mesih’e gelin, O yardım elini uzatır. O’nda en karanlık ve umutsuz görünen durumlarınıza her zaman bir çözüm vardır.

‘Rab’be güven bütün yüreğinle, kendi aklına bel bağlama. Yaptığın her işte Rab’bi an, O senin yolunu düze çıkarır’ (Süleyman’ın Özdeyişleri 2:5-6).

Sevgilerimle

İntihar eden insanlar cenneti göremeyeceklerdir. Umutsuzluk sonucunda insan intihar eder. Tanrı’ya güvenip umutsuz durumlarında ona sığınsalardı, ölmek ve cehenneme gitmek yerine, Tanrı’nın kurtarışını görecekler ve huzura kavuşacaklardı. Şeytanın tuzaklarından biri de insanları umutsuzluga sürüklemesidir.

Dilbera-Dersimi kardeşim… en önce kötü bir şeyden kaçınılmış olduğundan Tanrı’ya şükürler olsun diyelim. Bu bir… bir de şu var ki her zaman aklında bulundurman gerekir: intihar teşebbüsü her zaman ümitsizlikten değildir. Bazen cezalandırma arzusundan da olabilir. Sen bu yaptığınla kız arkadaşını hayatı boyu suçluluk duygusunda süründürmeye yeltelendin. Bu gibi hareketler hep affedememe, cezalandırma, nefret, kin gibi şeylerle ilgilidir. Ruhun altüst bir durumda olduğunun belirtileridir hep. Ondandır ki bu tür durumda ‘göçenlerin’ ‘göçtükten’ sonra da huzur bulamayacakları söylenir. Doğrudur da. Bu hayattan huzursuzlukla çıkanın devamı ne olabilir ki? … Huzursuzluğun devamı huzursuzluktur.

Bu hayattan çıkış sıfıra indirgeniş değildir kesinlikle ve her intiharı aklında dolaştıranın bunu çok iyi düşünmesi gerekir. İnsanın kurtuluşu ararken, firar etmeye çalıştığı sancıdan daha korkunç bir sancıya düşmesi ihtimalini her zaman aklında bulundurması gerekir.

Biliyorum, söylemesi kolaydır ama… kız arkadaşın seni aldatmışsa… bırak, terket gitsin. Yanımızda kalacak olan istediğinden kalsın. Zorla başarılabilecek bir şey yoktur bu hayatta. Bu zorlama mantığını kesinkes koparıp atmamız gerekiyor, acilen hem, hayatımızdan. Hayatımızı zindan eden, kemiren bir hastalık bu. Hayattaki her esaslı şey Tanrı armağanıdır, bizim kendi nefsi çabalarımızla elde ettiğimiz bir şey değil.

Selamet diliyorum… en derin olanından…