Bu başlık altındaki 8. mesaj da birlikte ele alınan İsa Mesih’in insan bedeni alarak kendisini alçaltması ve alçakgönüllülüğü bir arada zikredilmiş. Doğrusu ben bunları anlamakta zorlanıyorum. İsa Mesih’in beden alarak dünyayı şereflendirmesi, bir takım eziyet ve işkencelere mâruz kalması, sonunda çarmıhta insan günahları için bedel ödemesi Yüce Tanrının insana olan, aklın kavrayamaycağı sevgisi ve merhametinin tezâhürüdür.

Alçakgönüllü olmak başka bir şeydir. Alçakgönüllü olmak demek kişinin kendisini alçaltması anlamına gelmez. Yüce Tanrı günahlarımız nedeniyle bizi yargılar. Çünki günah Tanrının yasasının çiğnenmesi ile oluşur. Günahı işleyen Lütfu göremeden giderse hesabını vercektir.

Ama Tanrı bizlere verdiği hiç bir nimetini başımıza kakmaz. Onları bize karşılıksız verir. Bunu yaparken de kendisini alçaltmak zorunda değildir. İsa Mesih mevzûsu eskilerin tâbiri ile “Nev’i şahsına münhasır” bir durumdur. İsa Mesih’in haçlanması daha ziyade merhamet, fedâkarlık gibi kavramların yüce Tanrıda akıl alamıyacak derecede hangi boyutlara ulaştığının idrâk edilmesi bakımından mühimdir.

Alçakgönüllü olmak demek, konum itibariyle kendi sahip olduğu maddi/manevi imkânlara sahip olamayan diğer insanlara, hatta tüm canlı mahlûkata karşı anlayışlı ve sevecen yaklaşmak, onlardan daha üstün olduğu noktaları yine onları rencide etmek ve üzerlerinde tahakküm oluşturmak maksadıyla kullanmamak demektir.

Kendini bilmeyen, tanımayan alçakgönüllü olmaktan bahsetmesin. Çünki, alçakgönüllü olma mecburiyeti, maddi yada manevi birtakım imkanlara herkesten daha çok sahip olanlar için geçerlidir.

Benim konumumuda olan bir günâhkâr bu kavramdan söz edemez. Çünki alçakgönüllü olmamı gerektirecek hiç bir manevi olgunluğa sahip değilim. Düne kadar İsaMesih’den birhaber idim. O’nu tanıyınca ilk fark ettiğim şey şu oldu.

İsa Mesih’in olmadığı hiç bir yerde hayır yoktur. O’nun olduğu her yer bir kurtuluş, bir ferahlama ve sevinçtir. Kendisini O’na emânet eden korkudan emin olur. Başka yerde kurtuluş arayan aldanmıştır.

Ey bütün yorgunlar ve yükü ağır olanlar! Bana gelin, ben size huzur veririm. Ben yumuşak huylu ve alçakgönüllüyüm. Boyunduruğuma girin ve benden öğrenin, böylece canlarınız huzur bulur. Boyunduruğum kolay taşınır, vereceğim yük de hafiftir. (Matta 11:28-30)

Bir insan Mesih’e bağlanıp kutsal ruh’un yardımıyla şereflendiğide, sahip olduğu şeyleri iyi ayırt edebilmelidir. Daha evvel düştüğümüz günâh girdaplarından şimdi kolayca kurutluyorsak, bunun İsa Mesih’in sevgi ve merhameti ile Kutsal Ruh’un bizdeki işleyişi sayesinde olduğunu bilmeliyiz. İsa Mesih’in ve Kutsal Ruh’un yardımıyla üstesinden gelebildiğimiz şeyleri kendi başarımız gibi görürsek, verilen nimeti Şeytana yedirme riski ile karşılaşmamız mümkündür. Lütûf hakedilen şey değildir. Karşılıksız verilendir. Biz eğer bu lütfa ulaşmışsak, lütfun sahibini övmeliyiz. Bizim övünmemizi gerektireck bir durum yoktur.

Haa… Sevinebiliriz; o ayrı.

Nimetler insana şeytanlaşması için değil, Tanrının rızası doğrultusunda hayırlı işlerde kullanması için verilmiştir.

Akıl nimeti, sağlık nimeti, kuvvet nimeti vs….

Şu halde alçakgönüllü olmak ancak kendisinde böyle olmayı gerektireck özellikler bulunanlar içindir. Meselâ, kendisini Tanrı yoluna adayanlar, kendi hayatı ve zevklerini değil başkalarını düşünerek yaşayanlar, sahip olduğu maddi servet ile böbürlenmeyip bu servetin bir kısmını başka insanlaraın sıkıntılarını gidermek için kullananlar, yardım sever insanlar alçakgönüllüdürler.

Alçakgönüllülük yazmakla, insanları etkileyen konuşmalar yapmakla olmuyor. İnsan bunu kişiliğinin ayrılmaz bir parçası haline getirmeli, önce teorisini aklında ve kalbinde yoğurmalı, daha sonrada bunu davranışlarına yansıtmaldır.

Dikkat edin! Yapmanız gereken doğru işleri gösteriş için insanların gözü önünde yapmayın. Öyle yaparsanız, göklerdeki Babanızdan ödül alamazsınız.

Bu nedenle, birisine sadaka vereceğiniz zaman bunu ilan etmek için önünüzde borazan çaldırmayın. İkiyüzlü kişiler, insanların övgüsünü kazanmak için havralarda ve sokaklarda böyle yaparlar. Size doğrusunu söyleyeyim, onlar ödüllerini almışlardır.

Siz sadaka verdiğiniz zaman, sol eliniz sağ elinizin ne yaptığını bilmesin.

Öyle ki, verdiğiniz sadaka gizli kalsın. Gizlilik içinde yapılanı gören Babanız sizi ödüllendirecektir. Matta 6/1-4

Bâzı insanlar tanımıştım. Bunlar bilhassa kendilerini ‘Tevâzû sâhibi’ gibi göstermeye çok önem verirlerdi. Maksatları gerçekten öyle olmak değildi. Övülmek için yapıyorlardı. Aynen yardım yaparken borozan çaldıranlar gibi… Aralarındaki tek fark ise kullandıkları yöntemden kaynaklanıyor

Niyet çok mühimdir. İsa mesih Matta 6/1-4 de bunu çok güzel anlatır. Bizlere ‘Alçakgönüllü’ desinler diye davranırsak ödülümüz de bu dünya da ‘Ne alçakgönüllü adam yahu ‘ denilerek verilmiş olur. İsa Mesih imanlısı hayatını O’na göre düzenlemeye gayret etmelidir. İncil de anlatıldığına göre, bir çok yerde insanlar O’nu övmüşler ve hatta tapınmışlardır. Ama o hiç bir zaman bu karşılaştığı şeylerden etkilenerek değişmemiştir.

Kibirlenmek iki yaratığa hastır.

Birisi iblistir. Kibri mahvına sebep olmuştur.

Diğeri, kendisinde eksiklik hissederek aşağılık kompleksine kapılan kişidir.

Efendisi İsa Mesih olan da hiç bir eksiklik veya utanılacak şey bulunmaz. Gerçi, insan olarak bizlerin eksiklik ve zaafları olacaktır. Ama tüm eksiklerimizi ve zaaflarımızı İsa Mesih kapatır. Tüm zayıflıklarımız karşısında bize kuvvet olur. Şeytana karşı en büyük güvencemizdir.O’na öğrenci olabilmek mutlulukların en büyüğüdür.

Tüm övgüler Yüce Tanrı ve İsa Mesih içindir.

Amin.