“Pragmatizmin ” basit bir tanımını yapmak gerekirse, gerçeği ” işe yarayan ” olarak tanımlama olduğunu söyleyebiliriz. Pragmatik kişi sonuçlarla ilgilenir ve onun için sonuçlar gerçeği belirler.Bu tür düşünce biçiminin sakıncası, kişi eğer sonsuzluğu unutursa sonuçların kısa vadeli hedeflere göre yargılanmaya yatkınlığıdır.

Ben bu ikilemi, kızım bir devlet okulunun anaokulu bölümüne kaydolduğunda yaşadım. Boston’un dışında çok ilerici bir okula başlamıştı. Birkaç hafta sonra okuldan, müdürün velilerle bir toplantı yapıp anaokulu kullanılacak program ve eğitim usullerini açıklayacağını bildiren bir kağıt geldi. Toplantıda müdür günlük prıgramı dikkatle açıkladı. Dedi ki: ” Eğer çocuğunuz eve döndüğünde size okulda yapbozlar ve oyun hamuru ile oynadığını söylerse telaşlanmayın. Günlük programdaki her şeyin belirli bir amacı olduğu konusunda size güvence verebilirimSabah saat 9’dan 9.17’ye kadar çocuklar, ortopetik uzmanlar tarafından sol elin son üç parmağının motor koordinasyonunu geliştirmek amacıyla titizlikle planlanmış yapbozlarla oynarlar. ” Ve çocuğun gününün her dakikasının yetenekli kişiler tarafından dikkatle planlandığını ve yapılan her şeyin bir amacı olduğunu söyledi. Tek kelimeyle hayran olmuştum.

Konuşmasının sonunda müdür soru sormak isteyenler olup olmadığını sordu. Elimi kaldırıp,” Programınızın içeriğindeki dikkatli planlama beni hayran bıraktı. Her şeyin bir amaca göre planlandığını görüyorum. Benim sorum şu: Hangi amacı kullanacağınıza nasıl karar veriyorsunuz ? Şimdi ne yapacağınızı belirlemek için amaçladığınız sonuçlar neler ? Yani farklı sözcüklerle ifade edersek ne tür bir çocuk yaratmaya çalışıyorsunuz ?” dedim.

Adam önce bembeyaz sonra kıpkırmızı olup kekeleyerek, ” Bilmiyorum, kimse bana daha önce bu soruyu sormamıştı.” dedi. Adamın dürüstlüğü ve gösterdiği gerçek alçakgönüllülüğü takdir ettim ama aynı zamanda yanıtı beni dehşete düşürdü. Nasıl olur da amaçsız amaçlarımız olabilir ? ” Pragmatizmin ” nihai sınavını keşfetmek için nereye gidebiliriz ? İşte en çok bu noktada insan aklından üstün olan esinleme yaşamlarımız için çok önemlidir. İşte burada, Kutsal Kitap’ın içeriği uygulamamız için çok önemlidir. Yaptığımız şeylerin bilgelik ve değerinin nihai değerlendirmesini ancak Tanrı yapabilir.

Teoriyi küçümseyerek kendisinin pratik olduğunu söyleyen kişi bilge değildir. Sadece kısa vadeli amaçlarla ilgilenen biri, sonsuzluğun çok uzun vadesinde büyük sorunlarla karşı karşıya kalabilir. Teoriden yoksun bir pratik olmadığı gerçeği de buna eklenmelidir. Bir şeyi, onu yapmamızın değeri hakkında bir teorimiz olduğu için yaparız. En derin teorilerimizi ele veren şey de yaptıklarımızdır. Teorilerimiz üzerinde ciddi ciddi düşünmemiş ya da onları eleştirip analiz etmemiş olabiliriz ama hepimizin teorileri vardır. Mesih’i isteyip de tanrıbilimi istemeyen Mesih İnanlısı gibi, teori olmadan uygulamayı isteyen kişi de , genellikle sonunda kötü uygulamalara yol açan kötü teoriler sahibi olur.

İçindeki teoriler Tanrı’dan çıktığı için Kutsal Kitap çok yararlı bir kitaptır. Hiçbir şey Tanrı’nın sözünden daha pratik ve yararlı olamaz, çünkü o sonsuz perspektiften çıkan bir teoridir. Pragmatizmin zayıflığı, Tanrı’nın Kendi gerçeğini Kutsal Kitap’ta açıklamasıyla yenilmiştir. ( Prof. Dr. R. C. SPROUL )