hisusa
Sevgili imanlı dostlarım,

Adı misyoner olanların, bir çıkar sonucu bu candan ugraşıları verdiklerini sanırdım bir zamanlar. Ama bazı seyler yasanır, anlatılmazmış ya, hangi satırlara, hangi şiirlere sığdırayım canlı melekler gibi, sadece iyilik için çıkarsız uğraştıklarını? Kim diyebilir ki, günümüzde, iki elin on parmağını geçecek kadar cok çıkarsız dostlukların var oldugunu?

Ben, yetiştirilme tarzımdan dolayı, eskiden Tanrı’yı, sürekli isteklerini yapmadığımızda ceza yağmuruna tutan bir varlık sanırdım. Çünkü, öğretilenler, çok az kesimin dışında şartlar yerine getirilmiyor. Doğrusu ben de yapamıyor ve suçluluk duygusuyla kahroluyor, sürekli olumsuz duygularla da tüm hayatımı, endişe, korku, kaygı, sinir, intikam, nefret, isyan duygularıyla mahvediyordum.

Aslında çekim yasası dediğimiz yasayı düşünürsek, şu andaki hayatımızın mimarı da biz değil miyiz? Ben, canlı meleklerim Suna ve Evangelist’le, arayışıma ışık bularak, yeniden doğdum adeta. İste bir örnek: Yıllar önce yaşadığım olaydan dolayı, araba kullanma fobisinden bir anda iman ettikten sonra mucizevi bir sekilde kurtulusum, artık eskisi gibi normal bir şekilde araba kullanmaya başlayışım, her sinirlendiğimde leblebi gibi ilaca sarılırken, allerji sebebiyle tüm ilaçlardan kurtuluşum, sinir ilacı diye aldığım alkolü artık aksesuar olarak, ki o da hatırlarsam kullanışım, panik hırçın, nefret ve intikam dolu karakterimden, yerini sevgi ve düşmanıma bile dua eden bir ruh haliyle sabırlı, sakin bir insan oluşum. Hatta belki komik gelebilir, ama yillardır binbir çabamla veremediğim fazla kilolarımın gitmesi, düzenli yemek alışkanlığı ve Rab’bin bir mucizesidir.

Kiliseye gittiğimde içimden gelerek verdiğim ondalığımın, ansızın sürpriz bereketlerle yeniden bana geri dönmesi.. Kim bilir daha neler var Rabbe iman ettikten sonra yaşamımda değişen…

En önemlisi ise, koca bir kilise grubunun karşılıksız ettiği duaların etkisi, yüreğimdeki kendime güvenle birleşince bambaşka oldu hayatım. Şükürler olsun Rabbim’e. Sorunlar bitti mi? Yoo, ömür biter, sorunlar bitmez, ama, mühim olan da bu işte. Sorunlarla nasıl baş edeceğimi bilmek, sürekli olumlu düşünebilmek, Rab’bin en zor anlarımızda, hatta istedigimiz şeyler olmayıp, herşeyin ters gittiğinde bile daha iyisini hazırladığını bilerek O’na sonsuz güvenmek ne kadar harika degil mi?

Rab sevgiymis! Benim artık bir Babam var! Tabii ki İncil’de de O’nun koyduğu kurallar var. Ama bu kurallar zaten, insanlara ve kendimize zarar getirmesin diye olması gereken kurallardır.

HALLELUYA !BENIM BİRİCİK MESİHİM!.. TEŞEKKÜLER SUNA.. TEŞEKKÜRLER EVANGELIST! RAB SİZLERI SONSUZA DEK BEREKETLESİN

MARCELLINA, RABBIN YENI BEBEGI