Adem , Tanrı tarafından yeryüzünde yaratılan ilk insandır.

Adem konusu Eski Antlaşmada Tevrat'ın Tekvin (Yaradılış) bölümünde anlatılır.

Tanrı, “İnsanı kendi suretimizde, kendimize benzer yaratalım” dedi, “Denizdeki balıklara, gökteki kuşlara, evcil hayvanlara, sürüngenlere, yeryüzünün tümüne egemen olsun.” Yar.1: 26

Adem'in Tanrı'nın yasakladığı İyi ve Kötüyü bilme ağacının meyvesini yiyerek Cennet'te işlediği o ilk günah, büyük bir öneme sâhiptir; Adem'in günahı tüm insanlığa geçmiştir. İsa Mesih , bu günahı kaldırmak için gelen Tanrı Kuzusudur; çarmıhde canını feda ederek Tanrı tarafından seçilmiş insanların günahlarının bedelini ödemiştir. İsa Mesih'in çarmıhdaki kefareti insanlığın Tanrı ile barışmasını sağlamıştır.

Aramice , Sami (Semitik) dil ailesinin Kuzey-Batı grubundan bir dil. Suriye ülkesinin eski adı olan Aram sözcüğüne izafeten adlandırılmıştır. Aramice en eski kaynaklar MÖ 2. binyıl başlarında Suriye'de bulunmuştur. MÖ 1. binyıl başlarında Babil ve Asur ülkelerini içeren Mezopotamya'da Akkadca yerine egemen dil olarak benimsenmiş, MÖ 6. yüzyılda tüm Yakındoğu'da egemenlik kuran Pers (İran) İmparatorluğunun resmi yazışma dili olmuştur. Aynı dönemde Yahudiler tarafından İbranice yerine günlük konuşma ve yazı dili olarak kullanılmaya başlanmıştır. İsa'nın anadilidir.Eski Ahid'in Danyal ve Esra bölümlerinin bir kısmı bu dilde yazılmıştır. MS 7. yüzyılda İslamiyet'in yayılması ile de yerini Arapça'ya bırakmıştır. Günümüzde yaklaşık 200.000 kullanıcısı vardır. Bugün Aramice ciddi bir yok olma tehlikesiyle karşı karşıyadır.

Aramicenin Urfa lehçesinden türeyen ve MS 2. yüzyıldan itibaren Süryani Alfabesi (Estrangelo) ile yazılan lehçesine Süryanice adı verilir.

Büyük İskender zamanına kadar (M.Ö. 6. yüzyıldan M.Ö. 4. yüzyıla kadar olan dönem) yakın doğunun ortak lisanı. Daniel 2'den 7'ye ve Ezra 4'ten 7'ye kadar olan bölümlerde ve İncil'deki, bazı önemli ifadeler de (bunların arasındaki en çok bilinen İsa'nın çarmıhtaki sözleri olan '' Elî, Elî, lema şevaktani '' yani, '' Tanrım, Tanrım, beni niçin terk ettin '' de kullanılan lisan gibi) Aramicedir. (Matta 27:46 NKJV)

Aramice, linguistik değerleri bakımından İbraniceye çok yakındır ve yapısal formu bakımından da çok benzerdir. Kutsal Kitap?taki Aramice bölümlerde, İbranice yazılmış olan bölümlerdeki alfabenin aynısı kullanılmıştır. İbraniceden farklı olarak Aramice, başka lisanlardan aldığı bir çok kelime ve çok çeşitli bağlaçlar da dahil olmak üzere, daha geniş bir kelime yelpazesi kullanır. Ayrıca, olmak fiilinin değişik şekillerde kullanımı ya da ortaçların zamirlerle kullanımı gibi özelliklerin geliştirmesiyle, daha ayrıntılı bir gramer yapısını barındırmıştır. Aramice, İbraniceye göre daha az şiirsel ve daha az coşkulu bir lisan olsa da, mutlak bir ifade imkânı sunan daha üstün bir iletişim aracıdır.

Aramice, belki de tarihte bilinen en uzun süre kullanılan lisan olma özelliğine sahiptir. Kutsal Kitap ataerkil döneminde kullanılmaktaydı ve günümüzde hâlâ Aramice konuşan kişiler mevcuttur. Aramice ve onun akrabası Süryanice, değişik yerlerde ve değişik zamanlarda kullanılarak, evrim geçirmiş ve bir çok lehçeyi oluşturmuştur. Yalınlığı, anlaşılırlığı ve kesinliği, karakteristik özelliklerini oluşturmaktadır. Gündelik hayatın tüm ihtiyaçlarına kolayca adapte olabilmiştir. Eğitimciler, devlet adamları, avukatlar ya da tüccarlar için aynı derecede işlerlik ile hizmet verebilmektedir. Bazı kişiler Aramiceyi, Sami dilinin İngilizcesi olarak adlandırırlar.

Batı Kilisesi , Batı Roma İmparatorluğu'nun Latin Kilisesi'nden doğan kiliselere verilen isimdir. Bu kavram genellikle Doğu Ortodoks Kilisesi haricindeki kiliseleri tanımlamak için kullanılır. Batı Kiliseleri Roma Katolik Kilisesi , Protestan Evangelik Kilise, Luteherian Kilise, Presbiteryen Kilise, Baptist Kilise, Methodist Kilise, Anglikan Kilisesi ve diğer Reformist Kiliselerdir.

Celile , Antik Filistin'in kuzey bölgesi. Şeria (Ürdün) Nehri'nin batısında kalır. Modern İsrail'in kuzeyindedir. İsrail topraklarının üçte birine tekabül eder. Yukarı Celile, Aşağı Celile ve Batı Celile olmak üzere üç bölgeye ayrılır.

Celile bölgesindeki Nasıra kasabası, İncil'de Meryem ve kocası Yusuf'un memleketi olarak geçer. İsa'nın çocukluğunun geçtiği yerdir ve Hıristiyanlıktaki en önemli hac merkezlerinden birisidir. Nasıra'ya atfen İsa'ya Hristiyanlıkta “Nasıra'lı İsa” da denir. Bununla birlikte İsa'nın Filistin'deki Beytüllahim kasabasında doğduğuna inanılır.

Christadelphian , Brothers in Christ, yani ihvan, İsa inancında kardeşlik anlamına gelen Yunanca ibareden türetilmiştir. 19. yüzyılın ortalarından itibaren Britanya ve Kuzey Amerika'nın birçok bölgesinde pek çok isim altında ancak tek bir inançla toplanan gruplar olmuştur. Amerikan Sivil Savaşı zamanında vicdani ve dini inançlarına aykırı olduğunu ileri sürerek askerlik hizmetini ifa etmeyi reddeden kimse statüsünü alabilmek için bir gruba bağlılığın beyan edilmesi gerekmiştir. O dönem itibariyle “Kristadelfian” kullanılmıştır.

Kristadelfianların inançları tamamen İncil'e dayandırır ve Tanrı kaynaklı başka metinleri kabul etmezler. İncil, Tanrı'nın her şeyi yaratan olduğunu iletir. Oğlu İsa'dan ayrı bir varlıktır. İncil, Kutsal Ruh'un bir kişi olduğunu değil, Tanrı'nın yaratma ve kurtarmada kullandığı güç olduğunu öğretir.

Kristadelfianlar vicdani ve dini inançlarına aykırı olduğunu ileri sürerek askerlik hizmetini ifa etmeyi reddeden kimselerdir (conscientious objector) ama pasifist değillerdir ve orduya girmekten sakınırlar. Genelde Pazar günleri gerçekleşen cemaat ibadeti, vaftiz edilen tüm üyelerle birlikte İsa'yı anmaya odaklanır.

Günümüzde aşağı yukarı 130 ülkede, çoğu kurulmuş ekklesialara üye, kendi dillerinde vaaz ve ibadet eden yaklaşık 30.000 Kristadelfian vardır.