:( NİAGARA ŞELALESİ

Reisin oğlu sandalla nehrin ortasına kadar gitmiş ve süratle şelaleye doğru ilerlerken bir de bakmışlar ki, reis başka bir sandala binmiş, oğluna doğru hızla kürek çekiyormuş. Akıntının en azgın yerine gelmeden önce reis oğluna yetişmış. Oğlunu öylesine seviyormuş ki, birden oğlunun bulunduğu sandala atlayarak ona sarılmış. Sandal şelalenin ucuna geldiği için her ikisi de uçurum gibi yüksek ve altı kayalıklarla dolu yere düşerek parçalanmışlar. Bu kabile reisinin adı o yerliler arasında bugüne dek anılır. Çünkü biricik oğluyla birlikte canını vererek, ona olan büyük sevgisini göstermişti.

Gerçekte yaşanan bu olay saygıyla anılmaya değer. Ancak bu reisi Rabbimiz İsa Mesih’le kıyasladığımızda aradaki farkı hemen anlayabiliriz. Bu cesur Reis biricik oğlu için ölmeye razı oldu, ama yine de onu ölümden kurtaramadı. Ancak İsa Mesih, bizimle değil, ama biz yaşayalım diye BİZİM YERİMİZE öldü. İşte, gerçek sevgi budur…

‘Mesih bizim için öldü; öyle ki, ister diri ister ölmüş olalım, O’nunla birlikte yaşayalım’ ( 1.Selanikliler 5:10).