Vaftiz oldugunuzda sudan baska bir “siz” olarak cikiyorsunuz. Suya batirildiginizda anda o eski siz suda kalip gidiyor. Soylediklerim tuhaf mi geliyor? Soyle aciklayayayim, birinci vaftiz olarak inancta cok onemli bir adim atmis oluyorsunuz.

Vaftiz olduk peki. Ne mi olmus oldu?

1. Romalilar 6: 3-4 : Mesih İsa’ya vaftiz edildiğimizde, hepimizin O’nun ölümüne vaftiz edildiğimizi bilmez misiniz? 4Baba’nın yüceliği sayesinde Mesih nasıl ölümden dirildiyse, biz de yeni bir yaşam sürmek üzere vaftiz yoluyla O’nunla birlikte ölüme gömüldük.

Peki bu ne demek? Yukarida dedigim “yeni” bir siz. “yeni bir yasam” Tabi bu Tanri’nin lutfu.

2. Efesliler 2:8-9 : 8 İman yoluyla, lütufla kurtuldunuz. Bu sizin başarınız değil, Tanrı’nın armağanıdır. 9 Kimsenin övünmemesi için iyi işlerin ödülü değildir.

Hic bir emek harcamadan kurtarildik. Iman yoluyla, Tanri’nin lutfuyla kurtulduk. halleluya

3. Romalilar 6: 1-14 : Öyleyse ne diyelim? Lütuf çoğalsın diye günah işlemeye devam mı edelim? 2 Kesinlikle hayır! Günah karşısında ölmüş olan bizler artık nasıl günah içinde yaşarız? 3 Mesih İsa’ya vaftiz edildiğimizde, hepimizin O’nun ölümüne vaftiz edildiğimizi bilmez misiniz? 4 Baba’nın yüceliği sayesinde Mesih nasıl ölümden dirildiyse, biz de yeni bir yaşam sürmek üzere vaftiz yoluyla O’nunla birlikte ölüme gömüldük. 5 Eğer O’nunkine benzer bir ölümde O’nunla birleştiysek, O’nunkine benzer bir dirilişte de O’nunla birleşeceğiz. 6 Artık günaha kölelik etmeyelim diye, günahlı varlığımızın ortadan kaldırılması için eski yaradılışımızın Mesih’le birlikte çarmıha gerildiğini biliriz. 7 Çünkü ölmüş kişi günahtan özgür kılınmıştır.
8 Mesih’le birlikte ölmüşsek, O’nunla birlikte yaşayacağımıza da inanıyoruz. 9 Çünkü Mesih’in ölümden dirilmiş olduğunu ve bir daha ölmeyeceğini, ölümün artık O’nun üzerinde egemenlik sürmeyeceğini biliyoruz. 10 O’nun ölümü günaha karşılık ilk ve son ölüm olmuştur. Sürmekte olduğu yaşamı ise Tanrı için sürmektedir. 11 Siz de böylece kendinizi günah karşısında ölü, Mesih İsa’da Tanrı karşısında diri sayın.
12 Bu nedenle bedenin tutkularına uymamak için günahın ölümlü bedenlerinizde egemenlik sürmesine izin vermeyin. 13 Bedeninizin üyelerini haksızlığa araç ederek günaha sunmayın. Ölümden dirilenler gibi kendinizi Tanrı’ya adayın; bedeninizin üyelerini doğruluk araçları olarak Tanrı’ya sunun. 14 Günah size egemen olmayacaktır. Çünkü Kutsal Yasa’nın yönetimi altında değil, Tanrı’nın lütfu altındasınız.

Bir onceki mesajda arkadasimizin anlattigi gibi. Christ’in olumu, gomulusu ve dirilisi ile ozdeslestik. Peki bu ne demek? Christ ile olduk, onunla gomulduk, Onunla yepyeni bir hayata dondurulduk (sembolik olarak). Tanri’nin Kralligina adim atmis olduk yani.

Bilmiyorum duydunuz mu etrafinizda su vafitizi tanikliklarini. Arkadaslarimin gordukleri, duyduklari ve yasadiklari soyle: sudan ciktiktan sonra hic bir bagimlikliklarinin kalmamasi (sigara, alkol etc.), yada sirtinda seytan dovmesi olan birinin sudan ciktiktan sonra dovmenin tamamen kaybolmasi ve daha neler neler!

Vaftiz olmak icin ne mi gerekli peki?

– Tovbe (Repentance)
– Iman (Rab Isa’ya iman tabi ki)
– Vaftizin ne anlama geldigini ne simgeledigini kavramak.

Bu kadar yazmisken kendi vaftizimin tanikligini anlatmak istiyorum. Vaftiz olsam mi olmasam mi emin degildim. Millete de sordum “dogru an ne zamandir?” diye. Dediler ki “hissedeceksin, merak etme.” Kucuk bir grupla dua ederken icime bir kelime dustu. Icimde tekrarlayip duruyordu. Eve geldim, hemen google’i actim. Hic bir sey bulamiyordum ta ki karsima Matta 29:18 cikana kadar. Okuyalim:

19 Bu nedenle gidin, bütün ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin; onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh’un adıyla vaftiz edin; 20 size buyurduğum her şeye uymayı onlara öğretin. İşte ben, dünyanın sonuna dek her an sizinle birlikteyim.

O an anladim ki dogru zaman ya da yanlis zaman yoktu vaftiz olmak icin. Eger kalbini vermissen Tanri’ya, vaftiz icin hazirdin. Tanri da senden bunu istiyordu. Vaftiz olmani ve uluslara ulasmayi! Dusunmenin anlami yoktu vaftiz olsam mi olmasam mi diye.

Bir persembe gunu vaftiz oldum. Kapkaranlik hava birden acivermisti ve sadece gun isigi bana dogru geliyordu. Vaftiz bitti, sudan ciktim, hava gene eskisi gibi karanlik. (Gunun ilerleyen zamaninda hava o acsa da o anin kapkaranlik olmasi, ve ben vaftiz olurken aydinlanmasi tesaduf degildi, eminim.)

Cuma-Cumartesi evdeydim. Pek ortalarda degildim. Neyse. Pazar gunu arkadasimla kahvalti etmeye ciktik. Oturuyoruz, kahvalti etmekteyiz. Karsi masada kocasi ve kiziyla oturan bir kadin bana bakip duruyor. Hic de sevmem insanlarin yemek yerken beni izlemesini. Diyorum kendi kendime bana mi bakiyor, arkama mi bakyor, yok yok, bana bakmiyor, rahatlasana Legacy, bakarsa baksin, ye yemegini. Neyse bitirdiler yemeklerini, hesabi odeyip ayaklandilar. kadin bizim masaya geldi ve yuzumu bakip dedi ki “Tanri’nin varligini ve sevgisini uzerinde goruyorum.” Ben sok icerisinde kaldim. Arkadasim tesekkur etti. Ben inanamadim, yanlis mi duydum diye sordum arkadasima. O da dedi ki; Hayir, vaftiz oldun ya ondan. Insanlar sana baktiginda artik “sen”i degil, Rab Isa’yi goruyor. Bana Incil’den bir ayet gosterdi. Ayeti tam hatirlayamiyorum (sok icerisindeydim ya) ama soyle bir Romalilara bakin.

Romalilar 13:14: 14 Rab İsa Mesih’i kuşanın.

halleluya