Peygamber yazıları, Tanrı'nın görevlendirdiği peygamberlerin adlarıyla anılan 16 kitapçıktan oluşur. Bu peygamberler sırasıyla İşaya (Yeşaya), Yeremya, Hezekiel, Daniel, Hoşea, Yoel, Amos, Obadya, Yunus, Mika, Nahum, Habakkuk, Tsefanya, Haggay, Zekarya, Malaki'dir.

Peygamberlerin asıl görevleri Tanrı'ya itaat etmemekte direnen halkı uyarmak, onları işledikleri günahlardan dönmedikçe başlarına gelecek Tanrı'nın yargısından haberdar etmekti. Halk, Tanrı'yla olan ilişkisini kesmiş, O'na tapınmayı bırakmış, kendilerine yaptıkları iyilikleri unutmuş ve günah içerisinde yaşarken Tanrı, peygamberler göndererek kendilerini üzerlerine gelecek olan yargı konusunda uyararak tövbeye çağırır.

“Halkım iki kötülük işledi; Beni, diri su kaynağını bıraktılar da kendilerine sarnıçlar, su tutmayan çatlak sarnıçlar kazdılar.” (Yeremya 2:13)

“Halkım sırtını bana çevirmeye azimli!”… Ey İsrail, Allah'ın Rab'be dön; çünkü kendi fesadınla yıkıldın.” (Hoşea 14:1)

“Her şeye egemen RAB 'Bana dönün, ben de size dönerim' diyor.” (Zekeriya 1:3)

PEYGAMBER YAZILARI
Peygamber yazılarının ortak bir özelliği de içlerinde sık sık geçen 'Mesih' vaadidir. Tanrı kutsallığını, sevgisini ve adaletini halkına açıkça göstermiştir. Halk günahlarıyla O'nun huzuruna gelemezdi; çünkü Tanrı kutsaldır. Tanrı onları yanında istiyordu; çünkü Tanrı sevgidir. Tanrı onları günahlarından kurtaracak, halkıyla arasındaki kopukluğu tekrar düzeltecek tek ve son kurban olmak üzere Mesih'i gönderecekti, çünkü Tanrı adildir. Ayrıca Mesih'in kim olduğu konusunda da pek çok ön bildirimde bulunarak halkının bu müjdeden habersiz kalmalarını istemedi. Tanrı halkıyla yeni bir antlaşma yapacak ve bu antlaşma lütufla onların yüreklerine yazılacaktı.

“İşte ulağımı (Yahya peygamberi) gönderiyorum. Önümde yolu hazırlayacak. Aradığınız Rab ansızın tapınağına gelecek; görmeyi özlediğiniz antlaşma ulağı gelecek” (Malaki 1:3)

Mesih'in öncesizliği ve doğumu “Ama sen, ey Beytlehem Efrata, (İsa'nın doğduğu kent), Yahuda boyları arasında önemsiz olduğun halde İsrail'i benim adıma yönetecek Olan senden çıkacaktır. O, başlangıçtan beri, sonsuzluktan beri vardır… Kendisi geldiği zaman RAB'den aldığı güçle halkını Tanrısı RAB'bin görkemli adına yöneltecek… -Çünkü o zaman bütün dünya O'nun gücünü kabul edecek.” (Mika 5:2-6)

İşaya (Yeşaya) kitapçığında bulunan Mesih'le ilgili çok açık önbildirimlerden örnekler verebiliriz. Mesih'in sağlayacağı kurtarışın çok yönlü gerçekleri 53'üncü bölümde hayret verici ayrıntılarla önceden bildirilmiştir:

Reddedilmesi ve elemleri: “Hor görüldü, yapayalnız bırakıldı. Acıyı ve elemi yakından tanıdı…” (İşaya 53:3)

Bizim yerimize ölmesi: “Ne var ki, bedeni günahlarımızdan ötürü deşildi, suçlarımızdan ötürü eziyete uğradı. Esenliğe çıkmamız için çekilmesi gereken ceza O'na verildi. Bizler O'nun yaralarıyla şifa bulduk.” (53:5)

Sessiz ve gönüllü olarak elem çekmesi: “Kesime götürülen kuzu gibi, kırkıcılar önünde sessizce duran koyun gibi açmadı ağzını.” (53:7)

Halkının yerine ölmesi: “Ölüme çarptırılması halkın başkaldırılarından, hak ettikleri cezadan ötürüydü.” (53:8)

Zengin bir adamın mezarına gömülmesi: “Kötülerle birlikte gömülecekti, ama zenginin mezarına kondu.” (53:9)

Günahsız masumluğu: “Şiddete başvurmadı, ağzından tek bir yalan çıkmadı…” (53:9)

Dirilişi ve ödülü: “Soyundan gelenleri görecek ve sonsuza dek yaşayacak… Birçoklarını, kendisini RAB'bin doğru kulu olarak kabul ettikleri için aklayacak.” (53:10-11)

Mesih İsa, Eski Antlaşma'da bulunan yüzlerce ön-bildiriyi şaşırtıcı bir kesinlikle yerine getirmiştir. Bunlar O'nun doğumu, kişiliği, hizmeti, acı çekmesi, ölümü, dirilişi ve göğe alınışıyla ilgili peygamberliklerdi. İkinci gelişi ve görkemiyle ilgili daha birçok peygamberlik henüz yerine gelmemiştir.

Görüyoruz ki “İsa'ya tanıklık, peygamberlik ruhunun özüdür” (Esinleme 19:10). Gerçek olan bütün “peygamberlikler” İsa Mesih'e tanıklık niteliğindedir.