Tanrı bu adı ilk kez Çıkış 3'te halkına söylemiştir. Musa Tanrı'ya; “Seni hangi adla çağırayım?” diye sorunca Tanrı şöyle karşılık vermiştir:

“Ben, Ben Olanım… İsrail oğullarına; Beni size BEN'im gönderdi diyeceksin” (Çıkış 3:13-14).

BEN'im sözü Yahve kelimesi değildir. Bu kelime Çıkış 3:15'teki Yahve kelimesinin de türediği “olmak” kelimesinden kaynaklanır. Tanrı'nın Musa'ya söylemiş olduğu “Ben, Ben Olanım” ünvanı 15 ayette kısaltılmış biçimde açıklanan Yahve kelimesinin, sonsuz bir şekilde ifade edilişidir. Eski Antlaşma'nın Yunanca çevirisi olan Septuagint, Çıkış 3:14'teki BEN'im kelimesini “ego eimi” olarak yansıtmıştır. (İsa zamanında yeryüzünde çoğunlukla konuşulan dil Grekçeydi ve Grekçe Yeni Antlaşma'nın diliydi).

İsa'nın zamanında BEN'im kelimesinin Grekçe (ego eimi) kullanımı, İbranice'deki Yahve kelimesinin karşılığıydı. Metne bağlı olarak, “BEN'im” kelimesinin vurgulu bir biçimde söylenişiydi (Yuhanna 9:9).

İsa, birçok kez sadece Tanrı için kullanılan ego eimi kelimesini kendisi için kullanmıştır. Bunun en açık örneğini Yuhanna 8:57-59'da görüyoruz: “Sen daha elli yaşında bile değilsin. İbrahim'i de mi gördün? dediler. İsa, size doğrusunu söyleyeyim, İbrahim doğmadan önce BEN (ego eimi) var'ım. O zaman İsa'yı taşlamak için yerden taş aldılar.” İsa'nın bu iddiasından dolayı Yahudiler O'nu öldürmek istediler. Eski Antlaşma bu konuda oldukça açıktı. Tanrı'ya hakaret etmenin bedeli taşlanarak öldürülmekti (Levililer 24:16).

İsa bu ünvanı başka durumlarda da üzerine almıştır. Aynı bölümün başlarında İsa şöyle demiştir: “Benim (ego eimi) O olduğuma iman etmezseniz günahlarınızın içinde öleceksiniz” (Yuhanna 8:24). Yahudilere şöyle demiştir: “İnsanoğlu'nu yukarı kaldırdığınız zaman benim (ego eimi) O olduğumu anlayacaksınız” (Yuhanna 8:28). Grekçe metinde “O” üçüncü tekil şahıs olarak yer almamaktadır.

İsa sürekli bir şekilde tanrısallığını doğrulamıştır. Yahudi tapınak bekçileri ve Romalı askerler, İsa çarmıha gerilmeden bir gece önce O'nu tutuklamaya geldiklerinde İsa onlara şu soruyu sormuştur: “İsa, kimi arıyorsunuz? diye sordu. Nasıralı İsa'yı diye karşılık verdiler. İsa onlara 'Ben'im' (ego eimi) dedi” (Yuhanna 18:4). O'nun iddiasının ve kişiliğinin gücü karşısında duramadılar.

İsa'nın Tanrılığına inanmış olan Yeni Antlaşma yazarları, İsa'yı Eski Antlaşma'daki Yahve olarak tanıtmakta bir sakınca görmemişlerdir.

Markos İncilinin başında İşaya'nın şu sözleri yer alır: “Çağıranın sesi: Çölde Rabbin (Yahve) yolunu hazırlayın, bozkırda Allahımız için büyük bir yol düz edin” (İşaya 40:3). Markos bu ayetin, Vaftizci Yahya'nın, İsa'nın yolunu hazırlamasıyla gerçekleştiğini belirtmiştir (Markos 1:2-4; Yuhanna 1:23 ile karşılaştırınız).

Pavlus, Yoel 2:32'yi aktarmıştır: “Ve vaki olacak ki her kim Rabbin ismini çağırırsa, kurtulacak.” Pavlus bu ayeti İsa'yla bağdaştırarak; “Rabbe yakaran herkes kurtulacaktır” demiştir (Romalılar 10:13).

Petrus da Yoel'deki aynı ayeti aktarmıştır: “O zaman Rabbe yakaran herkes kurtulacaktır” (Elçilerin İşleri 2:21). İnsanlar kurtulmak için ne yapmaları gerektiğini sorduklarında Petrus onlara; “Tövbe edin, her biriniz İsa Mesih'in adıyla vaftiz olsun…” (Elçilerin İşleri 2:38). Rabbin (Yahve) adıyla kurtuluşa erişeceklerini söyledikten sonra, Petrus İsa Mesih'in adıyla vaftiz olmaları gerektiğini söylüyor. Petrus, Mesih'in Tanrı olduğuna inanmamış olsaydı, o zaman insanları Yahve adıyla vaftiz olmaya çağırırdı.

Herhalde İsa'nın öğrencilerinin, O'nun Tanrı olduğunu kabul etmelerinden çok, O'nun düşmanlarının, İsa'nın Tanrı olduğu iddiasını anlamaları daha da önemlidir. Bir hukuk mahkemesinde düşman tanık, her zaman güçlü bir kanıttır. Örneğin, ileride de gösterileceği gibi İsa şöyle demiştir:

“”Ben ve Baba biriz.”

Yahudiler O'nu taşlamak için yerden yine taş aldılar. İsa onlara, “Size Baba'dan kaynaklanan birçok iyi işler gösterdim” dedi. “Bu işlerden hangisi için beni taşlıyorsunuz?”

Yahudiler şöyle cevap verdiler: “Seni iyi işlerden ötürü değil, küfür ettiğin için taşlıyoruz. İnsan olduğun halde Tanrı olduğunu ileri sürüyorsun” (Yuhanna 10:30- 33).